210 62 33 450
Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας. Η ίδια η ύπαρξή μας κατά αρχάς βασίζεται στην πληροφορία η οποία είναι καταγεγραμμένη στο DNA στα κύτταρα μας και μέχρι στιγμής είναι προσβάσιμη σε επίπεδο εργαστηριακών μελετών.
Από την άλλη μεριά, υπάρχει η πληροφορία που προσλαμβάνουν οι αισθήσεις μας διατρέχει τη σκέψη μας και κατευθύνει τις συμπεριφορές μας. Το μυαλό μας περιέχει ένα ασύλληπτο όγκο πληροφοριών και συνεχίζει να εμπλουτίζεται κάθε μέρα διαθέτοντας εκ προοιμίου μια εκπληκτική ικανότητα να επεξεργάζεται δεδομένα, εμπειρίες, επιλογές, και να διαμορφώνει τον τρόπο που αντιλαμβάνόμαστε τον κόσμο και δίνoυμε σχήμα και μορφή στις δυνατότητές μας. Σ’ αυτήν την πληροφορία μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση και να έχουμε τον έλεγχο.
Πριν από μια δεκαετία περίπου παρατηρήθηκε σε πολιτείες των ΗΠΑ πληθυσμοί πέστροφας σολομού και συγγενών ομάδων σε ιχθυοτροφεία και αργότερα σε ανοιχτά νερά, να τρέπονται σε περιστροφή γύρω από τον εαυτό τους. Διαπιστώθηκε ότι ένα παράσιτο με το όνομα myxobolus cerebralis είναι υπεύθυνο για το φαινόμενο αυτό το οποίο εγκαθίσταται και προσβάλλει το νευρικό σύστημα με κατάληξη η ουρά αυτών των ψαριών να παραμορφώνεται και να παίρνει ένα καμπύλο σχήμα. Αποτέλεσμα αυτού είναι κάθε φορά που θέλουν τα ψάρια να δώσουν ώθηση και να κολυμπήσουν προς τα μπρος τελικά να καταλήγουν να κάνουν κύκλους, εξαιτίας της καμπυλότητας της ουράς τους, γύρω από τον εαυτό τους. Μελετώντας το θέμα οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα μεν ψάρια, που βρίσκονται σε ασφαλές κα προστατευόμενο περιβάλλον των ιχθυοτροφείων, εξακολουθούν να μπορούν να τρέφονται και να επιβιώνουν ακόμη κι αν έχουν προσβληθεί από την ασθένεια. Στα ανοιχτά νερά, σε ποτάμια και λίμνες η μεταδιδόμενη ασθένεια είναι θανατηφόρα διότι περιστρεφόμενα σε κύκλους γύρω από τον εαυτό τους δεν έχουν πιθανότητες να κολυμπήσουν και να προχωρούν προς τα μπρος, να βρουν τροφή με αποτέλεσμα να μην επιβιώνουν.
Παρατηρούμε αντίστοιχα συμπτώματα σε ανθρώπους, οι οποίοι δίνουν την εντύπωση ότι απλά περιστρέφονται και φέρουν βόλτες γύρω από τα θέματα τους. Επιμένουν σε χρονοβόρες καταστάσεις, αγκιστρώνονται σε αντιλήψεις και πιστεύω που τους μπλοκάρουν και επιδίδονται σε μια δίνη προβληματισμών επί προβληματισμών επί προβλημάτων και ανησυχιών, επιλέγοντας μ αυτό τον τρόπο και χωρίς να το συνειδητοποιούν, να απαλλάξουν τον εαυτό τους από τη διαδικασία επίπονης λήψης αποφάσεων. Εφευρίσκουν δε πολλές φορές δικαιολογίες, με τις οποίες είναι εξοικειωμένοι, φτάνοντας μέχρι και του σημείου να γκρινιάζουν με ότι συμβαίνει γύρω τους διότι αυτό τους παρέχει την αντίληψη αλλά παράλληλα και την ψευδαίσθηση ότι κάνουν κάτι, ότι αγωνίζονται, έστω και καταριώμενοι τη μοίρα τους και την τύχη κάποιων άλλων, πρόσωπα και πράγματα που βρέθηκαν στο δρόμο τους και τους δημιουργούν διλλήματα, προβλήματα, τους οδηγούν σε αδιέξοδα που τους ταλαιπωρούν, αποφεύγοντας έτσι να μπουν σε ουσιαστική κουβέντα με τον ίδιο τους τον εαυτό. Όταν δε έρχεται η στιγμή να πάρουν μια απόφαση και να κάνουν συγκεκριμένες ενέργειες, τους διακατέχει ανασφάλεια, και διάφορες σκέψεις του τύπου «και τι θ αλλάξει; τόσο καιρό προσπαθώ…», διότι νιώθουν να βγαίνουν έξω από τα νερά τους.
Διατείνονται όμως ότι προσπαθούν και θέλουν και να προχωρήσουν, να κάνουν πράγματα στη ζωή τους, ενώ εκείνο που καταφέρνουν στο τέλος είναι να κάνουν δύο βήματα μπρος και πέντε πίσω η να βρίσκονται σε ένα συνεχές στριφογύρισμα.
Η καλύτερη πληροφορία για έναν άνθρωπο είναι η ίδια του η συμπεριφορά η οποία αντίστοιχα είναι ενδεικτική του πως αυτός ο άνθρωπος διαχειρίζεται την πληροφορία που προσλαμβάνει από το περιβάλλον στο οποίο κινείται, είτε πρόκειται για το περιβάλλον εργασίας, είτε για την κοινωνική είτε για την προσωπική ζωή του. Τα μοτίβα σκέψης, δράσης και συμπεριφοράς που προκύπτουν και υιοθετούμε , προδιαγράφουν τον τρόπο που προχωράμε, καθορίζουν το βαθμό που πετυχαίνουμε ή όχι, προδιορίζουμε το πως επιβιώνουμε ή ζούμε, χαρακτηρίζουν το πόσο χάνουμε ή κερδίζουμε στη ζωή μας.
Οσο πιο συχνά επαναλαμβάνεται κάτι, τόσο πιο οικείο γίνεται. Οσο περισσότερο εξοικειωνόμαστε, τόσο περισσότερο επιλέγουμε να το επαναλάβουμε. Και όσο περισσότερο το επαναλαμβάνουμε άλλο τόσο το εξασκούμε. Κι όταν το χρειαζόμαστε τόσο πιο εύκολα έρχεται αυτό που έχουμε εξασκήσει. Σε ένα από τα πράγματα που συμφωνούν οι δημιουργοί του συστήματος NLP, Bandler και Grinder είναι ότι πολλά πράγματα τα κάνουμε από συνήθεια και αυτόματα και χωρίς να το παίρνουμε είδηση. Συνειδητοποιούμε όμως τι κάναμε και τι δεν δούλεψε στο τέλος της ημέρας και ίσως όταν είναι πλέον αργά.
H συνειδητοποίηση του τι γίνεται μέσα μας είναι το πρώτο βήμα.
Το τέλος μιας χρονιάς και η αρχή μιας καινούργιας είναι μια περίοδος όπου αρκετοί άνθρωποι παραδοσιακά σκέφτονται τι έκαναν τι κατάφεραν τι θα ήθελαν να αλλάξουν και πώς να προχωρήσουν. Και κάθε χρονιά πολλοί καταλήγουν να καταπιάνονται με το πόσο τυχεροί και πετυχημένοι είναι οι άλλοι, πόσο εύκολα και βολικά τους έρχονται στη ζωή τους, σε αντιδιαστολή με τους ίδιους που νιώθουν ότι βρίσκονται σε έναν συνεχή αγώνα.
Τελικά πόσο πολύ κοντά είμαστε σε αυτό που θέλουμε να πετύχουμε; Τι κάνουμε για να προχωρήσουμε; Τι συμβαίνει μέσα μας και μένουμε στα ίδια, τι μας κρατάει πίσω ή μας βάζει σε ένα φαύλο κύκλο;