Η εφηβεία, μια ιδιαίτερα μεταβατική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου, είναι ένα μοναδικό ταξίδι.
Από τα 10 του χρόνια, ο έφηβος ξεκινά δειλά το δικό του μοναδικό ταξίδι, αφήνοντας πίσω του το ασφαλές λιμάνι της παιδικής του ηλικίας.
Ένα ταξίδι περιπετειώδες, δύσκολο και απαιτητικό, κατά τη διάρκεια του οποίου αναμετρά διαρκώς τον εαυτό του, τις δυνάμεις και τις δεξιότητές του, τις σχέσεις του με τους άλλους, τους στόχους για το μέλλον, μαζί με προβληματισμούς και ανασφάλειες που τους συνοδεύουν.
Οι κίνδυνοι και οι δυσκολίες στο ταξίδι αυτό είναι πολλές.
Ο έφηβος καλείται να δοκιμάσει τα όριά του, να αναπτύξει δεξιότητες, να αναγνωρίσει τα ταλέντα του και τα δικά του μοναδικά εφόδια, για να χαρτογραφήσει τα άγνωστα νερά της πρώιμης ενήλικης ζωής.
Ως επιστέγασμα, η διαδικασία της μελέτης έρχεται να επισφραγίσει τη διαδρομή και αποτελεί ένα προκλητικό εγχείρημα.
Το να συγκεντρωθεί κάποιος, συνήθειες που αποκτήθηκαν στο διάβασμα και δεν αποδίδουν και η σωματική και πνευματική κόπωση δυσχεραίνουν τη διαδικασία αυτή.
Στην προσπάθεια αυτή συμβάλλει σημαντικά και το Neuro Linguistic Programming (NLP), ένα σύνολο τεχνικών που μας καθοδηγεί στην εύρεση νέων διαδρομών σκέψης και συμπεριφοράς.
Στο σημερινό άρθρο λοιπόν θα δούμε:
- 7 συνθήκες που επιδρούν στη συγκέντρωση και το διάβασμα
- Ποιος ο ρόλος του NLP στη διαδικασία αυτή
- Πώς να μάθετε περισσότερα
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.
7 Συνθήκες που Βοηθούν στην Καλύτερη Συγκέντρωση στο Διάβασμα
Αν ψάξουμε στο ίντερνετ έχουν γραφτεί πολλά για τρόπους που βοηθούν στο διάβασμα και στη συγκέντρωση γενικά, αλλά και για τους εφήβους.
Οι τρόποι αυτοί αφορούν στο χώρο, στον προγραμματισμό, στην ξεκούραση, στη στοχοθεσία και πολλά άλλα. Τι είναι όμως το τόσο σημαντικό γύρω από αυτούς τους τρόπους που προτείνονται με συνέπεια σε διάφορα άρθρα και από διάφορους ειδικούς εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους;
Στο NLP, ως mindset education, με την προσέγγιση neurological levels of change που πρωτοδημιουργήθηκε από τον ανθρωπολόγο Gregory Bateson και αναδιαμορφώθηκε από τον Robert Dilts, μπορούμε να εξετάσουμε τους παράγοντες που επιδρούν στις ενέργειες και τα αποτελέσματα μέσα από πέντε επίπεδα:
- Το περιβάλλον
- Τις συμπεριφορές
- Τις δεξιότητες
- Τους στόχους
- Τις απώτερες προθέσεις
Όλα αυτά δηλαδή που συντελούν σημαντικά στο σκεπτικό (mindset) με το οποίο διαχειρίζεται κάποιος καταστάσεις.
Επιπλέον, το σύστημα NLP βασίζεται στη γνωστική ψυχολογία, σχετικά με τις νοητικές διεργασίες και αντλεί συμπεράσματα από τις νευροεπιστήμες σχετικά με τις λειτουργίες του εγκεφάλου.
Στόχος είναι να αναλύσουμε σε βάθος και να αναγνωρίσουμε λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και πώς να τις αξιοποιήσουμε.
Επιπλέον, το σύστημα NLP βασίζεται στη γνωστική ψυχολογία, σχετικά με τις νοητικές διεργασίες και αντλεί συμπεράσματα από τις νευροεπιστήμες σχετικά με τις λειτουργίες του εγκεφάλου.
Ακολούθως, ας εξετάσουμε κάποιες από τις συνθήκες που συντελούν ώστε κάποιος να μπορέσει να συγκεντρώνεται καλύτερα όταν διαβάζει.
Συνθήκη #1: Η Οργάνωση του Χώρου
Το θέμα του χώρου συχνά αναφέρεται και παραπέμπει σε στοιχεία που δημιουργούν στον ίδιο το μαθητή ένα περιβάλλον να συγκεντρωθεί και να αφομοιώσει την πληροφορία.
Η δε οργάνωση του χώρου παραπέμπει σε κανόνες οι οποίοι βοηθούν, όπως το να διατηρούμε τόσο τον χώρο μας, όσο και τον απαραίτητο εξοπλισμό όπως βιβλία, σημειώσεις και υπολογιστές τακτοποιημένα.
Ο χώρος όμως αποτελεί ένα από τα πολλά κομμάτια που συνθέτουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο ο μαθητής καλείται να διαχειριστεί την γνώση και την αφομοίωση της πληροφορίας.
Ποια είναι λοιπόν τα άλλα κομμάτια που δημιουργούν συνθήκες που διαμορφώνουν ή διαταράσσουν αυτό που αποκαλείται περιβάλλον και για τη ακρίβεια υγιές περιβάλλον για το ίδιο το άτομο.
Τα άτομα που είναι δίπλα στο παιδί επίσης διαμορφώνουν συνθήκες περιβάλλοντος.
Πολλές φορές, οι γονείς παρεμβαίνουν βλέποντας, για παράδειγμα, ένα χαοτικό περιβάλλον με το δικό τους σκεπτικό, με το τι αντιλαμβάνονται οι ίδιοι ως σωστό χώρο για συγκέντρωση.
Έτσι, ξεκινά μια διαδικασία δημιουργίας θορύβου, παρατηρήσεων χωρίς να μπαίνουν στη διαδικασία να σεβαστούν και να αναλογιστούν για το πώς μπορεί αυτό το περιβάλλον να βοηθήσει.
Οι ίδιοι γίνονται “disruptors”, δηλαδή διαταράσσουν τον τρόπο σκέψης του παιδιού μέσα από την πίεσή τους για το πώς είναι ο χώρος.
Άρα και οι ίδιοι πέρα από το φυσικό περιβάλλον και το χώρο, δημιουργούν συνθήκες και περιβάλλον μέσα από τον τρόπο τους, την πίεση που ενδεχομένως ασκούν ή και τη απουσία τους εάν το παιδί τους χρειάζεται.
Συνθήκη #2: Τακτικά Διαλείμματα
Ο στόχος των τακτικών διαλειμμάτων σχετίζεται με το να ξεκουράζουν οι έφηβοι το μυαλό τους και να μπορούν στη συνέχεια να συγκεντρωθούν καλύτερα και με περισσότερο ζήλο.
Η συνεχής εστίαση, οδηγεί τελικά σε υπερκατανάλωση των καυσίμων του εγκεφάλου σύμφωνα με τον Δρ. Srini Pillay, ψυχίατρο και συγγραφέα του βιβλίου Tinker Dabble Doodle Try: Unlock the Power of the Unfocused Mind.
Ο Pillay, λοιπόν, πιστεύει ότι η «αποεστίαση», το λεγόμενο “unfocus” του μυαλού είναι το κλειδί για τη βελτίωση της εστίασης συνολικά.
Ο εγκέφαλος, όπως συμπεραίνει, αποδίδει πολύ καλύτερα όταν του επιτρέπεται να εναλλάσσεται μεταξύ εστίασης και μη εστίασης.
Συζητά για τη σπουδαιότητα του να δώσουμε τη δυνατότητα στο μυαλό μας να αφεθεί, να περιπλανηθεί, ή να διακόψει και να ασχοληθεί με ένα χόμπι ή και να αφαιρεθεί.
Έτσι, δημιουργούνται συνθήκες περάσματος σε άλλες συχνότητες του εγκεφάλου, ενεργοποιούνται νευρικές συνδέσεις, ανοίγουν διαδρομές σκέψης, οι οποίες συντείνουν σε ιδέες, επεξεργασία προβλημάτων και ευκαιριών.
Μια ακόμη έρευνα που τονίζει την σημασία των τακτικών διαλειμμάτων για τη βελτίωση της προσοχής και της απόδοσης, έγινε από τον William Helton, καθηγητή εφαρμοσμένης γνωστικής λειτουργίας στο Πανεπιστήμιο George Mason της Βιρτζίνια και τους συνεργάτες του.
Κατά την έρευνά τους, έδωσαν στους φοιτητές ένα τεστ που απαιτούσε από αυτούς να συνεχή προσοχή.
Μια ομάδα δεν έλαβε διάλειμμα κατά τη διάρκεια της 45λεπτης εργασίας.
Οι άλλοι συμμετέχοντες έκαναν ένα πεντάλεπτο διάλειμμα στα μισά της εργασίας και τους ανατέθηκε τυχαία μία δραστηριότητα όπως να καθίσουν ήσυχα, να ακούσουν μουσική, να παρακολουθήσουν ένα μουσικό βίντεο ή να περάσουν το διάλειμμα όπως ήθελαν παραμένοντας όμως στο δωμάτιο.
Ανεξάρτητα από το είδος του διαλείμματος, όλοι οι μαθητές στις ομάδες διαλείμματος είχαν καλύτερη απόδοση στην εργασία που απαιτούσε προσοχή από εκείνους που συνέχισαν χωρίς διάλειμμα.
Συνθήκη #3: Επανάληψη
Μεγάλο μέρος των περισπασμών κατά το διάβασμα προκύπτει από το άγχος και τα συναισθήματα ανασφάλειας.
Οι έφηβοι, στην ευάλωτη αυτή ηλικία, είναι επιρρεπείς στο άγχος λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας, παράλληλα με την αδυναμία συστηματικής σκέψης και τακτοποίησης του όγκου της πληροφορίας.
Και εδώ μία από τις μεθόδους που προτείνεται και πέφτει συχνά στο τραπέζι είναι η επανάληψη.
Ήδη, αν κοιτάξουμε χρόνια πίσω στην αρχαία Ελλάδα, το γνωστό απόφθεγμα “Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως” (Repetitio est mater studiorum, η αντίστοιχη φράση στα Λατινικά), είναι χαρακτηριστικό.
Ο εγκέφαλος, για να μάθει να κάνει κάτι, καταναλώνει τουλάχιστον 20% σε ενέργεια. Έτσι, λειτουργεί με γνώμονα την εξοικονόμηση ενέργειας.
Ας φανταστούμε τι θα γίνονταν, αν κάθε φορά που επιστρέφαμε από διακοπές, να είχαμε ξεχάσει πώς οδηγούμε για να πάμε στις διάφορες δουλειές, για παράδειγμα.
Εντούτοις, με τη επανάληψη δημιουργούνται συνήθειες και έτσι ο εγκέφαλος δεν καταναλώνει ξανά ενέργεια για να μάθει να κάνει πράγματα από την αρχή.
Η επανάληψη βοηθά στο να εδραιωθεί μια ενέργεια ή ένα αποτέλεσμα και να αυτοματοποιηθεί. Στο πλαίσιο αυτό, οι νευροεπιστήμονες έχουν χαρτογραφήσει μια περιοχή, η οποία ονομάζεται Default Mode Network και λειτουργεί σαν τον αυτόματο πιλότο. Ενεργοποιείται δηλαδή όταν χρειαζόμαστε να σκεφτούμε ή να κάνουμε κάτι που ήδη έχουμε μάθει.
Η επανάληψη οδηγεί από την προσωρινή εγγραφή των διαφόρων πληροφοριών στη σταδιακή ενίσχυση, και εν τέλει στην παγίωσή τους ως σταθερά μνημονικά αποτυπώματα.
Μάλιστα, σύμφωνα με την Gretchen Schmelzer, υπότροφη ψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, η επανάληψη βοηθά στη δημιουργία μακροπρόθεσμης μνήμης προκαλώντας ή ενεργοποιώντας ισχυρές χημικές αλληλεπιδράσεις στη σύναψη του νευρώνα του εγκεφάλου (όπου οι νευρώνες συνδέονται με άλλους νευρώνες).
Συνθήκη #4: Σωστή Στοχοθεσία
Η στοχοθεσία συνδράμει στην καθοδήγηση της εστίασης και στην ενεργοποίηση των αντίστοιχων συμπεριφορών προς την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.
Το πιο σημαντικό στοιχείο στην στοχοθεσία είναι η σύνδεση με κάτι μεγαλύτερο που δίνει κίνητρο, όπως για παράδειγμα, όταν οι έφηβοι θέλουν να βγουν, περιποιούνται τον εαυτό τους με στόχο να αρέσουν στην παρέα τους.
Αυτό σημαίνει ότι πίσω από κάθε τι που κάνουμε συνδέεται με ένα στόχο που έχουμε, που άλλες φορές τον συνειδητοποιούμε κι άλλες όχι.
Οι στόχοι λοιπόν είναι πολύ σημαντικοί για τους εφήβους, μιας και μπορούν να τους δώσουν κίνητρο και να τους κινητοποιήσουν τόσο στην κοινωνική τους ζωή, όσο και στη σχολική τους ζωή, όπως το να συνειδητοποιήσουν το για ποιο λόγο διαβάζουν, όπως, για παράδειγμα, για να περάσουν στη σχολή που θέλουν ή για να κάνουν αυτό που ονειρεύονται στη ζωή τους.
Πίσω από το λόγο του να μπορεί ο έφηβος να συνδέει αυτό που κάνει με κάτι μεγαλύτερο, με ένα στόχο κρύβεται φυσικά επιστημονική εξήγηση που σχετίζεται με την ενεργοποίηση του μηχανισμού της ανταμοιβής και της άντλησης ευχαρίστησης, σκεπτόμενοι το αποτέλεσμα του στόχου.
Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που συνθέτουν το σύστημα ανταμοιβής και της ενεργοποίησης ντοπαμίνης.
Οι νευρώνες σε αυτές τις περιοχές μέσα από μια διαδικασία ενεργοποιούνται και συνδέονται με οτιδήποτε οδηγεί σε ικανοποίηση και ευχαρίστηση.
Όπως, για παράδειγμα, η ευχαρίστηση και η ικανοποίηση που αντλείται από την παρέα φίλων, από μια βόλτα στη φύση, ή ακόμη και από το να σκεφτώ κάτι όμορφο, ή κάτι δημιουργικό, ή ακόμη και να αντιμετωπίσω αποτελεσματικά μια δυσκολία.
Συνθήκη #5: Ομαδικό Διάβασμα
Το διάβασμα πολλές φορές το ταυτίζουμε με μια μοναχική δραστηριότητα.
Είναι γεγονός, πως κάποιοι μπορούν να συγκεντρώνονται καλύτερα μόνοι τους, κάποιοι άλλοι όμως λειτουργούν καλύτερα όταν διαβάζουν μαζί με κάποιον φίλο τους.
Διαβάζοντας με παρέα, μπορεί να βοηθήσει στο να λύνονται απορίες, να συζητιούνται περαιτέρω πιθανά ζητήματα κατανόησης που μπορεί να προκύπτουν.
Επιπλέον, δεν είναι τυχαίο που τα ίδια τα σχολεία επικροτούν την ομαδική εργασία.
Ένας επίκαιρος όρος ο οποίος εφαρμόζεται σε διάφορες προσεγγίσεις και στο NLP είναι η συλλογική νοημοσύνη (collective intelligence).
Βασίζεται στην παραδοχή ότι ο κάθε άνθρωπος είναι σαν μια βιβλιοθήκη, όπου τα βιβλία που κουβαλάει και οι γνώσεις έχουν διαμορφωθεί μέσα από τις εμπειρίες του, και τον τρόπο που έχει εκπαιδευτεί το μυαλό του.
Έτσι, έχει μάθει να σκέφτεται με ένα τρόπο μοναδικό ο οποίος μπορεί να αξιοποιηθεί και να ωφελήσει κάποιο άλλο άτομο σε μια ομάδα.
Συνθήκη #6: Φροντίδα Σώματος, Άσκηση και Διατροφή
Το “νους υγιής εν σώματι υγιεί”, είναι άλλη μια φράση από τους προγόνους που αξίζει να εξετάσουμε στο πλαίσιο αυτό.
Ο νους και το σώμα είναι αλληλένδετα, για αυτό και η φροντίδα του σώματος, η άσκηση και η διατροφή διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.
Άλλωστε, πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι τρόφιμα με Ω3 λιπαρά συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου και την απομνημόνευση.
Παράλληλα, αναφορικά με την άσκηση, ένας “αθλητικός” εγκέφαλος μπορεί πιο εύκολα να μαθαίνει και να κρατάει πληροφορίες, καθώς η άσκηση βοηθά στην ανάπτυξη νέων νευρώνων και στην επιβράδυνση της γνωστικής φθοράς του εγκεφάλου.
Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον υποδηλώνει ότι η άσκηση είναι μια εξαιρετική λύση κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων διαβάσματος.
Ενώ ο εγκέφαλος παράγει την ίδια ποσότητα νευρώνων ανεξάρτητα από τη φυσική δραστηριότητα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που ασκούνται σχηματίζουν περισσότερους νευρώνες που εκπέμπουν έναν νευροδιαβιβαστή γνωστό ως GABA, ο οποίος ηρεμεί τον εγκέφαλο και συνδράμει στη μείωση του άγχους.
Η επικεφαλής της μελέτης, Dr. Phillips, επεσήμανε ότι η άσκηση αλλάζει τον εγκέφαλο μόνιμα.
Ακόμη και 24 ώρες μετά την άσκηση, ο αθλούμενος είναι λιγότερο επιρρεπής σε συμπτώματα άγχους.
Συνθήκη #7: Επαρκής Ύπνος
Σημαντική συνθήκη για την ανάπλαση, την ισορροπία, την σωστή λειτουργία του οργανισμού είναι ο ύπνος.
Αρχικά, ο ύπνος επιτρέπει στην καρδιά και το αγγειακό σύστημα να επαναφορτιστούν.
Συμβάλλει στη μάθηση, τη διαμόρφωση αναμνήσεων και τη βελτίωση της συγκέντρωσης και της προσοχής.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σώμα απελευθερώνει ορμόνες που συμβάλλουν στη ανάπτυξη των μυών και των οστών, ενώ το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί για να προστατεύσει το σώμα από ασθένειες.
Άλλωστε, ο κακός ή ανεπαρκής ύπνος συνδέεται με χειρότερες επιδόσεις και μεγάλες επιπτώσεις στη μνήμη.
Για αυτό το λόγο είναι σημαντικό, σύμφωνα με το Sleep Foundation, οι έφηβοι που βρίσκονται ακόμα σε φάση ανάπτυξης να κοιμούνται τουλάχιστον 8 ώρες κάθε βράδυ.
Επίσης, έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο ύπνος βελτιώνει τη διατήρηση της μνήμης και την ανάκληση μεταξύ 20 και 40 τοις εκατό.
Οι πληροφορίες που λαμβάνουμε μαθαίνοντας κάτι διαβάζοντας, αποθηκεύεται προσωρινά σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται ιππόκαμπος, ένας χώρος αποθήκευσης για όλες τις βραχυπρόθεσμες αναμνήσεις.
Ωστόσο, ο ιππόκαμπος έχει περιορισμένη χωρητικότητα αποθήκευσης.
Έτσι κάποια στιγμή, μετά από την εκμάθηση ορισμένου αριθμού πληροφοριών, ο ιππόκαμπος φτάνει σε πλήρη χωρητικότητα.
Ο ύπνος λοιπόν παίζει σημαντικό ρόλο στο άδειασμα του ιππόκαμπου, μεταφέροντας τις αναμνήσεις σε μια πιο μόνιμη τοποθεσία αποθήκευσης, ώστε να έχουμε περισσότερο χώρο στον ιππόκαμπο για να την εκμάθηση νέων πληροφοριών.
Στο σημείο αυτό, αξίζει να αναφερθούμε και την σημασία του κιρκάδιου ρυθμού για τον ύπνο.
Ο κιρκάδιος ρυθμός είναι το 24ωρο εσωτερικό ρολόι στον εγκέφαλό μας που ρυθμίζει τους κύκλους ύπνου-αφύπνισης.
Οι κιρκάδιοι ρυθμοί ευθυγραμμίζουν τον ύπνο και την εγρήγορση για να δημιουργήσουν έναν σταθερό κύκλο αποκαταστατικής ανάπαυσης που επιτρέπει καλύτερη απόδοση κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Κατά την εφηβεία, οι έφηβοι βιώνουν μια αλλαγή στον κιρκάδιο ρυθμό τους, γνωστή ως καθυστέρηση φάσης, με αποτέλεσμα να μην νυστάζουν μέχρι αρκετά αργά το βράδυ, ωστόσο εξακολουθούν να χρειάζονται τουλάχιστον 8 ώρες ξεκούρασης, όπως προαναφέραμε.
Πώς να Συγκεντρώνεστε όταν Διαβάζετε με τη Βοήθεια του NLP
Η πιο πάνω εξέταση σημαντικών σημείων που βοηθούν στη συγκέντρωση αναδεικνύει τη σπουδαιότητα της κατανόησης του τρόπου που λειτουργεί ο εγκέφαλος και ο ανθρώπινος οργανισμός.
Στο πλαίσιο αυτό, το σύστημα NLP δίνει έμφαση στην κατανόηση του τρόπου αυτού.
H βάση του συστήματος NLP είναι το modeling, δηλαδή η μελέτη της διακριτής αποτελεσματικότητας (modeling excellence).
Άλλωστε, όπως προκύπτει από τα πειράματα της γνωστικής ψυχολογίας και τα πορίσματα των νευροεπιστημών, η ίδια η βιολογία του ανθρώπινου οργανισμού διακρίνεται για την αποτελεσματικότητά της.
Το modeling στην προκειμένη περίπτωση αναφέρεται στην παρατήρηση, στη χαρτογράφηση του μυαλού των εφήβων, στην αποδόμηση και στον εντοπισμό κρίσιμων παραμέτρων που συντελούν σε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Η εφηβεία αποτελεί μία ιδιαίτερη περίοδο όπου, χωρίς να έχουν αναπτύξει ακόμη τα απαραίτητα ειδικά εσωτερικά εφόδια, οι έφηβοι προσπαθούν να διαχειριστούν όγκο πληροφοριών, συναισθηματικές αντιδράσεις, ανασφάλειες, άγχη, επιθυμίες, απογοητεύσεις, με δυνατότητες οι οποίες δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως.
Δηλαδή, το μυαλό ενός εφήβου δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη με τρόπο που να λειτουργεί σαν του ενήλικα.
Σύμφωνα με το Stanford Medicine Children’s Health, οι ενήλικες σκέφτονται με τον προμετωπιαίο φλοιό, το λογικό μέρος του εγκεφάλου.
Για αυτό άλλωστε μπορούν και ανταποκρίνονται σε καταστάσεις με καλή κρίση και επίγνωση των μακροπρόθεσμων συνεπειών.
Ο προμετωπιαίος φλοιός του εγκεφάλου, ο οποίος λειτουργεί ως κέντρο ελέγχου για εκτελεστικές λειτουργίες όπως το διάβασμα, ο καθορισμός στόχων, η λήψη αποφάσεων και η επίλυση προβλημάτων, υφίσταται σημαντικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εφηβείας.
Σε αντίθεση με τους ενήλικες, οι έφηβοι επεξεργάζονται πληροφορίες με το συναισθηματικό τμήμα του εγκεφάλου, την αμυγδαλή.
Για αυτό άλλωστε πολλές φορές λαμβάνουν αποφάσεις με ρίσκο.
Μάλιστα, το λογικό μέρος του εγκεφάλου ενός εφήβου θα συνεχίσει να αναπτύσσεται μέχρι την ηλικία των 25 ετών περίπου.
Το NLP, μέσα από καταρτισμένους ψυχολόγους, ειδικά για εφήβους και εκπαιδευτικούς έχει ως στόχο να βοηθήσει τους μαθητές και τους γονείς να χαρτογραφήσουν και να αναγνωρίσουν τα μέτρα και σταθμά του κάθε παιδιού, τα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά.
Πάνω σε αυτά, οι ειδικές τεχνικές του NLP σχεδιάζονται με τρόπο που να αναπτυχθούν δεξιότητες μελέτης, που θα τους βοηθήσουν στην προετοιμασία τους για τις τελικές τους εξετάσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της εκπαιδευτικής χρονιάς, ενώ παράλληλα βοηθούν στη διαχείριση άγχους, ανασφαλειών και αναβλητικότητας.
Με τo NLP λοιπόν, ως mindset education μαζί με τα εξειδικευμένα σεμινάρια που προσφέρει, οι έφηβοι μπορούν να οργανώσουν καλύτερα την καθημερινότητά τους, να θωρακιστούν με κριτική σκέψη και συναισθηματική ισορροπία, να μάθουν να συγκεντρώνονται καλύτερα στο διάβασμα και να διαχειρίζονται τα άγχη τους.
Όλα αυτά αποτελούν στοιχεία που τείνουν να επηρεάσουν τη στάση και τη ματιά του εφήβου στους επόμενους μελλοντικούς σταθμούς και ρόλους στη ζωή του.
Με Λίγα Λόγια
Είδαμε λοιπόν 7 συνθήκες για καλύτερη συγκέντρωση στο διάβασμα, καθώς και το σημαντικό ρόλο του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού στη διαδικασία αυτή.
Σε αυτό το ταξίδι της αυτοανακάλυψης και της εξερεύνησης, με τη βοήθεια του NLP, παρέχονται στον έφηβο οι χάρτες και οι πυξίδες που χρειάζεται για να σχεδιάσει σωστά την πορεία του και να πραγματώσει τους στόχους του.
Πάνω σε αυτά, οι ειδικές τεχνικές του NLP βοηθούν να αναπτυχθούν δεξιότητες μελέτης, που θα τους βοηθήσουν στην προετοιμασία τους για τις τελικές τους εξετάσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της εκπαιδευτικής χρονιάς, ενώ παράλληλα βοηθούν στη διαχείριση άγχους, ανασφαλειών και αναβλητικότητας.
Με την 6μηνη εκπαίδευση του NLP University Practitioner Certification της nlpgreece® μαθαίνουμε πώς να εφαρμόσουμε το NLP ή να μπορέσουμε να καθοδηγήσουμε άλλους στο πώς να το χρησιμοποιήσουν στην καθημερινότητά τους.
Εάν, λοιπόν, ενδιαφέρεστε να μπείτε στον κόσμο του NLP, δηλώστε συμμετοχή στο NLP University Practitioner Certification ή επικοινωνήστε μαζί μας για να λάβετε την απαραίτητη καθοδήγηση και εκπαίδευση!