210 62 33 450
Το 2007 στο Harvard Medical School διενεργήθηκε μια μελέτη με εθελοντές μέσω της οποίας επιβεβαιώθηκε ότι ο εγκέφαλος δεν ξεχωρίζει μια πραγματική από μια νοητική εμπειρία. Διαβάζοντας το σχετικό άρθρο που εξηγεί την έρευνα, δεν μπορούσα ν’ αντισταθώ από την παρακάτω σκέψη: Αν ο κόσμος ήξερε ότι είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι το μυαλό δεν μπορεί να ξεχωρίσει αν κάτι το βιώνει πραγματικά ή απλώς το σκέφτεται, η ζωή όλων θα ήταν πολύ πιο ευτυχισμένη.
Θα φροντίζαμε, πρώτα απ’ όλα, να προσέχουμε πολύ τι το αφήνουμε να καταναλώσει κάθε μέρα. Θα προσέχαμε περισσότερο με τι καταπιανόμαστε και με ποιους συναναστρεφόμαστε, ποιους και τι ακούμε, ποιους και τι βλέπουμε, θα φροντίζαμε ώστε να έχουμε κάθε μέρα και μια μυρωδιά που μας γεμίζει με όμορφα συναισθήματα κι αναμνήσεις, πιθανώς να γευόμασταν πιο συχνά μια καινούρια γεύση από έναν άλλο τόπο που δεν έχουμε πάει ποτέ ή από έναν αγαπημένο «τόπο» που υπήρχε παλιά στη ζωή μας και τον νοσταλγούμε.
Και θα φροντίζαμε, επίσης, να ταΐζουμε το μυαλό μας καθημερινά με όνειρα. Θ’αφήναμε τη φαντασία μας ελεύθερη να καλπάσει και θα κάναμε όνειρα μεγάλα, πολύχρωμα και γεμάτα όμορφες μουσικές, όνειρα που ίσως κάπου στη διαδρομή αφήσαμε να μας παραπέσουν σε κάποια γωνιά, όνειρα που δεν επιτρέψαμε ποτέ στο μυαλό μας να κάνει. Θα διακόπταμε κάθε είδους λογοκρισία στη σκέψη μας και καθώς, όπως αποδεικνύει η επιστήμη, το μυαλό δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αλήθεια από την πραγματικότητα και τις εμπειρίες που βιώνουμε εμείς από τις εμπειρίες που μας διηγείται κάποιος άλλος, θα ξέραμε ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να φανταστούμε όσο πιο έντονα γίνεται αυτό που θα θέλαμε να ζήσουμε, εφιστώντας την προσοχή μας και δίνοντας την απόλυτη συγκέντρωσή μας σ’ αυτό, και κάπως έτσι θα έχει καταγραφεί η εμπειρία αυτή ως πραγματική – ή μη πραγματική, δεν έχει εξάλλου διαφορά για το νου μας.
Καθ’ αυτό τον τρόπο, θα καταφέρναμε, επιπλέον, να κουβαλάμε μέσα μας λιγότερα «σκουπίδια» κι ακόμα κι αυτά που παραμένουν, θα φροντίζαμε ώστε να «ανακυκλωθούν» μετατρεπόμενα σε κάτι ωφέλιμο.
Κι η ζωή όλων θα γινόταν πιο ευτυχισμένη.
Αντιγόνη Κρέτση
PR exec & Master NLP Practitioner