Γέφυρες

Φιλοσοφία και Επιστήμες, δυο λέξεις Ελληνικές που στη γλωσσολογική τους σύνθεση συνυπήρξαν κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν. Xρειάστηκε η πάροδος όλων αυτών των δεκάδων αιώνων για να έρθει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να επαληθεύσει εργαστηριακά αυτά που η Φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων έχει πραγματευτεί με επάρκεια και όπως αποδεικνύεται με απόλυτη εγκυρότητα.

Οι Νευροεπιστήμες, οι Ανθρωπολογικές Επιστήμες, η Κβαντική Φυσική, η Σύγχρονη Ιατρική χτίζουν με μια μοντέρνα αρχιτεκτονική αποτελούμενη από πειράματα, ευρήματα και νέες τεχνολογικές ανακαλύψεις, τις γέφυρες, που θεμελίωσε η αρχαιοελληνική φιλοσοφία πάνω από 2.500 χρόνια πρίν.

‘Οταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το NLP, ούσα Ελληνίδα σε ένα διεθνές πολυσυλλεκτικό περιβάλλον από διαφορετικές επιστημονικές προσεγγίσεις, όσο γνωριζόμουν με το σύστημα και τους ανθρώπους που το μελετούσαν, τόσο περισσότερο τριβέλιζε το νου μου ένα ερώτημα: «Τελικά πόσο παλιό και συνάμα πόσο σύγχρονο είναι;»

Τα πεδία -που μελέτησε κι εξακολουθεί να μελετά με επιστημονικό τρόπο το σύστημα- δείχνουν να προυπήρχαν σε κείμενα στη Μυθολογία, στη Φιλοσοφία, σε εκφράσεις της Λαικής Θυμοσοφίας, τα οποία εξακολουθούν να προσφέρουν πεδίο μελέτης και ανακαλύψεων μέσα από το πρίσμα της επιστημονικής τεκμηρίωσης.

Η ύπαρξη των Συμβόλων, των Γρίφων μέσα από τους Μύθους συχνά θα μπορούσε να πετάει το γάντι στους Επιστήμονες για να μελετήσουν και να αποδείξουν με τρόπο απτό και σαφή την υπόστασή τους, έχοντας σαν κύριο ανταγωνιστή τη δυσκολία και τον αποτρεπτικό ρεαλισμό της Έρευνας σε ευθεία σύγκριση με το άϋλο και το ελκυστικό των Μύθων και των Θρύλων.

Ανάμεσα στους συμβολισμούς και τα ίχνη που αφήνει η Φιλοσοφία,η Μυθολογία,η Λαική Σοφία, οι Επιστήμες, χαράσσουν το δρόμο πάνω στο οποίο μπορεί να οικοδομήσουν τα σύμβολα μια σταθερή υπόσταση, στη βάση των τεχνολογικών εξελίξεων, της Μηχανικής, του Εμπειρισμού και της Λογικής Σκέψης ενός Επιστήμονα.

Άλλωστε τα σύμβολα αποκαλύπτουν πράγματα για τους μυημένους και συγκαλύπτουν για τους αμύητους.

Στην καθημερινή μας ζωή, συχνά ακούμε ή παρατηρούμε κάτι που δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε με τη Λογική Σκέψη ή να εξηγήσουμε με τρόπο εύληπτο ή άλλοτε διαπιστώνουμε πως υπάρχουν κενά. Την άρση αυτών των κενών, χωρίς να χάνεται η βαρύτητα από το ζήτημα μελέτης τους, κατάφεραν με έναν έξοχα ευφυή τρόπο να πετύχουν οι Φιλόσοφοι, προσπαθώντας να δώσουν εξηγήσεις και να αποδώσουν το απόσταγμα της Σοφίας τους χρησιμοποιώντας αλληγορίες και μιλώντας με Μύθους γεμάτους λεκτικούς κώδικες – σύμβολα και αμφισημίες.

Όντας Έλληνες, όλοι περισσότερο ή λιγότερο έχουμε επαφή με αυτά.

Από τα Ομηρικά Έπη, ακόμη πιο πίσω χρονικά και το μέλημα του Ομήρου να προβληματίσει και να εκπαιδεύσει αναφορικά με τη διαμόρφωση της Υποκειμενικής Οπτικής και της διαφορετικότητας στη λήψη αποφάσεων, μέχρι τη Χρονογραμμή του Αριστοτέλη, τα Φιλοσοφικά πονήματα των Στωϊκών και του Επίκουρου για την ύψιστη σημασία των Συναισθημάτων. Η διπλή ονοματοδοσία για τις σύγχρονες τύψεις ως Ερινύες κι Ευμενίδες και όλη η διαδρομή που ακολουθεί ένας άνθρωπος όταν δέχεται ένα κάλεσμα για το σκοπό της ζωής του όπως ιχνογραφήθηκε από τους Τραγικούς Ποιητές και η ίδια η δημιουργία του Θεάτρου καλούμενου Διδασκαλία τότε, οι βαθιές αναγνώσεις των Οικογενειακών προεκτάσεων όπως ορίστηκαν στην Ορέστεια του Αισχύλου. Ο Πλάτων, δημιουργώντας όχι μόνο φιλοσοφικό σκέπτεσθαι μα και εμβαθύντας στο Λόγο ως Σκέψη κι Έκφραση, κάνοντας λόγο για το Χρυσό Γένος στον Κρατύλο καθώς και τα νοήματα από όλα του τα Βιβλία. Οι πνευματικοί γονείς της σύγχρονης Ιατρικής, Ιπποκράτης και Ασκληπιός με τις κόρες Υγεία κι Ιασώ έστησαν τα αρχέτυπα της Ιατρικής έως σήμερα καθώς και τη βάση για την απανταχού Ιατρική Ορολογία.

Αριστοτέλους Χρονογραμμής δεδομένης, ο χρόνος προχώρησε στα Ρωμαϊκά Χρόνια με έντονη την παρουσία των αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων, Ποιητών και Επιστημόνων, συνεχίζοντας στον Καντ για μιλάμε σήμερα για Μεγάλους Μύστες των Επιστημών όπως οι Nile Bohr κι ο Albert Einstein, τους Βιολόγους Huberto και Maturana, τον Carl Pribram, τους James Watson και Francis Crick, οι οποία ξεδίπλωσαν την ελικοειδή ανάπτυξη του DNA κι οδήγησαν σε εξελίξεις για την αποκωδικοποίησή του που ακόμη και σήμερα προσφέρει νέα δεδομένα και αποκαλύπτει ή ερμηνεύει γενετικές μας προεπιλογές πολύ πέραν του φυσικού μας σώματος.

Οι Νευροεπιστήμες και η επιγεννητική, οι πιο νεαρές επίστημες, έρχονται να φωτίσουν τον τρόπο που είναι συνδεδεμένος ο Νους με το Σώμα, οι σκέψεις με συναισθήματα και τις συμπεριφορές και όλο αυτό σε προέκταση όλου του έμβιου φάσματος ενός ανθρώπου που ασυνείδητα πληκτρολογεί τις οδηγίες για το πως και τι θα ζήσει ανά δευτερόλεπτο.

Η τεχνολογικές ανακαλύψεις, αρωγοί σε αυτά, φωτίζουν, φωτογραφίζουν κι αποτυπώνουν με εξειδικευμένα μηχανήματα σάρωσης τι συμβαίνει μαζί σε εγκέφαλο και σώμα.

Είναι σαφές πως υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στο τότε και στο τώρα.
Είναι η ίδια γραμμική αλληλουχία αλλεπάλληλων γεννήσεων, ανθρώπων που ενώ έχουν επιβεβαιώσει μια αναμφισβήτη εξέλιξη, έχουν συνάμα και μια σειρά από σταθερές που συγκεντρώνουν το φακό της έρευνας.

Δεν έχουν αλλάξει και πολλά ίσως…
Έχουν αλλάξει τα πάντα ίσως…

Οι επιστήμες είναι η σύγχρονη γλώσσα, είναι τα αποδεικτικά που δίνουν κύρος και προκαλούν θαυμασμό γιαυτά που γνώριζαν οι Μύστες και οι Φιλόσοφοι του τότε…

Όλοι γνωρίζουμε πως οι λέξεις αντανακλούν εμπειρίες και νοήματα, συντονίζονται με το περιβάλλον και το πως ή πότε περιγράφουν κάτι.

Η γλώσσα και η ορολογία του παρελθόντος έχει αντακατασταθεί με το πως η επιστήμη έχει ορίσει λεκτικά κάτι, προσωρινά ίσως μέχρι την επόμενη ανακάλυψή της, αλλά με άξιο αναφοράς τρόπο, κοντά νοηματικά με τις λέξεις και τα ονόματα των Συμβόλων των αρχαίων Μύθων και Έργων.

Ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης, ο Ιπποκράτης, ο Ασκληπιός, ο Όμηρος ήξεραν τι συμβαίνει, μπορεί να μην είχαν τις λέξεις του τώρα να το περιγράψουν επιστημονικά βάσει ανακαλύψεων αλλά είχαν μια ανατρεπτική δημιουργικότητα να συνθέσουν λέξεις ή να το πουν αλληγορικά.
Οι αρχαίοι λοιπόν, έλεγαν με άλλο τρόπο αυτό που οι Επιστήμονες έχουν ορίσει βάσει των αποδείξεων των ερευνών τους.

Οι Νευροεπιστήμες και η Νευροβιολογία, η Επιγεννητική στήνει τις γερές βάσεις για να ταξιδέψει η πληροφορία στο πως λεγόταν παλιά μέχρι το πως λέγεται σήμερα μοντέρνα και με συνοδεία τεχνολογίας.

Ο Ιπποκράτης μιλούσε για 4 χυμούς σώματος, τι συμβαίνει όταν βρίσκονται σε ευκρασία ή δυσκρασία και πως επιδρά στην συμπεριφορά ενός ατόμου. Ηρθε η σύγχρονη επιστήμη να παρατηρήσει και να αποτυπώσει τη συμπεριφορά με τον Κάρλ Γιουνκ να καταγράφει και να μιλά για τυπολογίες ανθρώπων παρατηρώντας τις τάσεις συμπεριφοράς τους ιδίως κάτω από αντίξοες συνθήκες, μέχρι να μπουν σε εταιρική ημερήσια διάταξη μετά την έλευση της νέας χιλιετίας τεστ συμπεριφορικού στυλ σε πολλές εταιρίες του δυτικού κόσμου…

Πόσο χαρισματικός Νους μπορεί να είναι εκείνος που φώτισε τη διατύπωση της χρονογραμμής του Αριστοτέλη ή την ρήση του Ηρακλείτου: «τα πάντα ρει κι ουδέν μένει…»
Οι Νευροεπιστήμες συνεχώς αποδεικνύουν με νέα ευρήματα τις λειτουργίες του Εγκεφάλου, την αειθαλή δυνατότητα του να εξελίσσεται να αλλάζει, να ρέει μέσω της Νευροπλαστικότητας προς μια άλλη νέα κατάσταση, πως αρχειοθετούνται μνήμες, πάσης φύσεως εμπειρίες στον ιππόκαμπο, και πως συνδέονται με συναισθήματα κι αλλάζουν τον τρόπο που επιδρούν στο φυσικό μας σώμα.
Οι Νευροεπιστήμονες εκτός από σοφό έκαναν και ρεαλιστικό το «γηράσκω αεί διδασκόμενος» με την ανακάλυψη της Νετρίνης, μιας πρωτεϊνης που κατά την απελευθερωσή της επιτρέπει την νευρογένεση και τη νευροπλαστικότητα ως προϋπόθεση νέων συνάψεων, νέων σκέψεων, γνώσεων και προόδου.

Το NLP, είναι τόσο παλιό όσο ο άνθρωπος και τόσο σύγχρονο όσο οι επιστήμες που το συνθέτουν με σεβάσμο στον προαιώνιο άνθρωπο που υπάρχει και τα καταφέρνει πάντα, μέσα από πρίσμα φιλοσοφικό, μυθικό ή επιστημονικό…

Οι γέφυρες, από τη φύση τους έχουν έναν συμβολισμό ενωτικό, συνδυαστικό, επικοινωνιακό και με αυτή την την ανάγνωση εγκαινιάζω μια σειρά από σκέψεις που ενώνουν το πριν και το τώρα με σκοπό να σχεδιαστεί με την Αρχιτεκτονική του Νου και το μετά.

Άλλωστε κι η αρχιτεκτονική είναι από την αρχαιότητα ο συγκερασμός τεχνης, σοφίας και επιστήμης.

Ας βάλουμε το Νου στο παιχνίδι. Με σύνεση και περιέργεια.

Καμία ανάκαλυψη από κανένα πεδίο, φιλοσοφικό, καλλιτεχνικό ή επιστημονικό δε θα είχε προκύψει αν δεν είχε προηγηθεί η περιέργεια.

Της οποίας περιέργειας αίτιο είναι ο πολυμήχανος ανθρώπινος Νους… και κάπου εδώ ο κύκλος δε γίνεται φαύλος, αλλά τέλειος.

από την Αλεξάνδρα Ευθυμιάδου
PhD – Master Global NLP Trainer