Brain Santa

Πωπω τι κρύο είναι αυτό.

…και κρύο είναι και πράσινο.

Δίκιο έχεις, έχω να δω τόσο φρέσκο πράσινο από την αναδάσωση της Πάρνηθας.

Είναι η χολή. Στείλτης χαιρετίσματα.

Δε θα ήθελα να είμαι τόσο διαχυτικός μαζί της. Αν εστιάσω στις λειτουργίες της θα ενεργοποιήσω αυτόματα deletion… θα αποκλειστούν τα άλλα ερεθίσματα.

Βρε παιδί μου… κοντεύουν να μου φύγουν τα ούλα έτσι που έχω γραπωθεί με την άλλη, βραβείο σύναψης θα πάρουμε.

Έχετε πολύ καλό χρόνο, σε μισό κλάσμα του δευτερολέπτου.

Είμαστε αρχηγοί μεγάλε. Η κυρία απέναντι κι εγώ… Συναψολήντερ.
Όχι πως θέλουμε να σου φάμε τη θέση, ούτε και που μπορούμε δηλαδή…. Τι να γίνουμε εγκέφαλοι στη θέση του εγκεφάλου… Αλλά να… Να το πω όπως σου αρέσει, να σε μαλαγανιάσω λίγο, ίσως να ήταν πολύ ενδιαφέρον για μας να βλέπαμε αυτά που βλέπεις εσύ και που ακούς και που αισθάνεσαι και να αποφασίσαμε κι εμείς για τους άλλους εδώ μέσα.. όπως εσύ. Καθώς με ακούς βεβαιώσου πως όλοι εμείς εδώ στο Νευροδιαδίκτυο σε θεωρούμε άριστο αρχηγό και γι’ αυτό θα θέλαμε να μας εξελίξεις λίγο, να μας προπονήσεις. Έχω κάτι πιασιματάκια. Με τραβάνε κάτι ίνες και πονάω και μεταξύ μας, έχω βαρεθεί κάπως να φιλάω την κυρία απέναντι μόνο. Άσε που θέλω να βελτιώσω και τους χρόνους μου, να γνωρίσω κι άλλους νευρώνες, να ταξιδέψουν οι βεντούζες μου κι αλλού. Και μεταξύ μας τώρα, να… 10τρις συνάψεις είμαστε, μόνο εσύ μπορείς να μας βοηθήσεις.

Ε τι λες; Πολυμήχανέ μας εγκέφαλε…

Με λούζεις στα κομπλιμέντα φίλε μου και αυτό είναι πολύ τιμητικό, αλλά ξέρεις, είμαι απλώς εκτελεστικό όργανο. Δε θα διαφωνήσω καθόλου, πολύ προηγμένο αλλά και πάλι ο έξω κάνει πραγματικά κουμάντο.

Σοβαρά;

Ναι. Να πάθω εγκεφαλικό αν σου λέω ψέματα.
Κοίτα τώρα με τόση καλή διάθεση που έχουμε φτιάξει κανονικά θα έπρεπε να είχες ξεντώζει και έχεις συνάψει σχέση με έναν άλλο νευρώνα κάνοντας μια νέα σύναψη αστραπιαία…

και είμαι τόσο καλός στα αστραπιαία…

…ωστόσο, η διαδρομή που ακολουθούμε όλοι μας είναι αυτή που επιλέγει ο έξω. Έχει την επιλογή, τη βούληση…

Χαχαχα πολύ αστείο. Αυτός δεν ξέρει που του πάνε τα 4….

Εμείς όλοι είμαστε στην υπηρεσία του.

κι η μέσα…

κι η μέσα…

και οι άλλες, αμυγδαλή και τα λοιπά.

Αυτή πάλι, για κείνον δουλεύει αλλά ας πούμε πως κινείται σε άλλο πρωτόκολλο…
πάει όπου θέλει. Κάνει τα πάντα 6 φορές πιο γρήγορα όταν σας συνδέει με άλλο κέντρο μου.

Πω πω σκοτούρες που έχεις μεγάλε…

όχι αντιθέτως, το απολαμβάνω…

Πόσα ξέρεις, πόσα ξέρεις.

Πιο πολλά είναι αυτά που μαθαίνω, αλλά το φόρτε μου είναι πως, με ποιον τρόπο τα ξέρω.

Με ποιον τρόπο;

Σου δίνω σύνδεση με το οπτικό νεύρο. Εμείς θα δούμε μαζί τώρα το οπτικό του ερέθισμα, μέχρι τώρα ήξερες πως κάτι συνέβη, δε χρειάζονταν να ξέρεις και τι ακριβώς. Εγώ επιβάλλεται να τα ξέρω όλα. Βέβαια τα πιο πολλά τα στέλνω πίσω. Έχεις δει τα logistics μου;

Έχουμε και τέτοια;

Τρισεκατομμύρια έχουμε. Οι αποθήκες του Υποσυνειδήτου δεν αντιστοιχούν σε μέγεθος σε καμία από τις λέξεις που ξέρεις. Μόνο με μαθηματικά μπορώ να σου δώσω απάντηση.

Ωχ, ξεβεντούζωσα τι έγινε; Έχω μια παράξενη δραστηριότητα.

Όταν έκανες τη συνηθισμένη σύναψη είδε για άλλη μια φορά το σπορ αυτοκίνητο του αδερφού του, όπως συμβαίνει κάθε φορά, που φτάνει στο πατρικό του για να δουν τη μάνα τους.
Ορίστε σε συνδέω με τις οπτικές εγγραφές.
Τον έπνιξε η ζήλια.
Είναι και Χριστούγεννα.

Και θα μας πνίξει κι η χοληστερίνη.
Αμέσως μετά είδε το στολίδι στην εξώπορτα και θυμήθηκε όταν ήταν μικρός. Ένιωσε μια νοσταλγία.

Αυτό το κόκκινο που βλέπω να έρχεται κατά πάνω μου αρχηγέ νοσταλγία το λένε;

Όχι

…όπως και να το λένε την ξέρω αυτήν την ανεμοδούρα.
Είναι η άλλη, η ακατανόμαστη. Ξύπνησε.
Πανικός.
Δε μπορώ να σου μιλήσω, έχω βεντουζώσει με μανία και ακούω ένα τσουνάμι αίμα να έρχεται κατά πάνω μας.
Τι μας βρήκε πάλι;

Είναι έξαλλος, έχει θυμώσει.

Πωπω θα μας πεθάνει ο άτιμος.
Δε μπορείς να του ρίξεις κάτι να ξεχαστεί.

Υπάρχει λόγος που θυμάται, άλλωστε εγώ όπως είδες κάνω ένα μικρό διάλειμμα. έχει αναλάβει η συνεργάτης μου.

Το ’ξερα πως είναι η αμυγδαλή. Είδα τα τσιράκια της με τα μεγάλα δόντια. Η κοριζόλη βρωμάει κιόλας. Από πότε έχει να πλυθεί;

Κάνει καλά τη δουλειά της.

Ωωωω έχουμε σύρραξη, η αδρεναλίνη ψεκάζει αδιακρίτως… Κάτι θα πάθει. Είναι μεγάλη η δόση. Δώσε εντολή για κατούρημα, να φύγει κάπως θα πεθάνουμε όλοι.
Μα κανένας δεν με ακούει;;

Το Υποσυνείδητό του γνωρίζει. Είναι ώρα να αλλάξει νοοτροπία. Κάθε Χριστούγεννα η ίδια ιστορία.
Βάζει στόχους που τον κάνουν να δηλητηριάζεται. Μετά δεν αντέχει και τα παρατάει. Έπειτα θυμώνει και μετά βυθίζεται σε θλίψη.

Σε μένα τα λες; Απανωτά τα ντους για μας…

Είναι η 6η χρονιά. Έχει φτιάξει ένα απαράλλαχτο μοτίβο. Αρκεί να δει το μικρό αδερφό του και να ξεκινήσει αυτή η παγιωμένη διαδικασία.

Το αυτοκίνητο τα φταίει δηλαδή και κοντεύουμε να πάθουμε ηλεκτροπληξία;

Ο τρόπος που λειτουργεί στο σύστημα του.

Σε μας δηλαδή. Εμείς είμαστε το σύστημα κι αυτός αντισυστημικός.

Θέλει μια καλή ζωή, κουράζεται και ονειρεύεται ένα σπορ αυτοκίνητο.
Έχω πολλά αρχεία σώσει που κοιτάζει αυτοκίνητα, που του αρέσουν και ονειρεύεται να τα αποκτήσει…

Για πέσ το και στη γλώσσα μας αρχηγέ.

Είναι εκεί που κάτι βλέπει, ένα οπτικό ερέθισμα και μετά γεμίζει χαρά και λαχτάρα, ένα κιναισθητικό ερέθισμα και μετά αυτό γίνεται μετά από μια σκέψη, ένα ερέθισμα υπολογισμών ας πούμε, ένα άλλο κιναισθητικό ερέθισμα.

Δηλαδή γουάμ, μπαμ, ταραράμ, μπαμ και κάτω…

Ας πούμε.

Ναι να το πούμε.

Γιατί κόλλα, ξεκόλλα, ξανακόλλα κοντεύω να ξεσαγονιαστώ… και μετά πάνω που πάω να αρχίσω να χορεύω με τα γαργαλητά της ενδορφίνης και τα κουνήματα της προσταγλαδίνης, έρχεται ο μαύρος ο χαμός της κορτιζόλης και όλα γίνονται μαυροπράσινα και μπορντομαβιά και φλουπ πέφτει όλο το σύστημα κι εσύ κάθεσαι εκεί και μας κοιτάς.

Μου έδωσες μια ιδέα.

Είμαι τελικά πολύ ευέλικτος.

Ναι ακριβώς πάνω σε αυτό.
Θα σε λαστιχώσω κάπως…

Δεν είμαι σίγουρος πως θα μου αρέσει.
Ανησυχώ μήπως χαλάσει η φόρμα μου και μετά πάθω και χαλάρωση.

Θα αλλάξουμε τη στρατηγική με την οποία ποθεί.

Είσαι και ποιητής; Θα σου εμπιστευθώ τελικά τη σιλουέτα μου.

Λέγοντας θα σε λαστιχώσω εννοώ πως θα είσαι σε θέση να χωράς περισσότερα bit και να φτάνεις σε μεγαλύτερη επιλογή συνάψεων.

Όταν τα λες αυτά νιώθω πολύ σπουδαίος.

Μα είσαι.

Μου αρέσει να το ακούω, λέγε μου τέτοια, αλλάζει το σύμπαν μου, βλέπω φωτάκια και αγαπώ όλους μα όλους τους άλλους νευρώνες ακόμη κι αυτούς με τις αλλήθωρες απολήξεις.

Μου έδωσες μια καταπληκτική ιδέα.
Θα χρησιμοποιήσουμε τη στρατηγική του, τον τρόπο του δηλαδή ως προς το πως βάζει στόχο την αγορά ενός αυτοκινήτου, ανεβοκατεβάζοντας τα φίλτρα μας για αλλάξει η σειρά.

Θα του το πούμε; Γιατί αν του το πεις όπως το είπες και σε μένα θα σε θαυμάσει αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα σε καταλάβει.

Θα με καταλάβει. Θα νιώσει, θα δει, θα ακούσει τη διαφορά.

Κάτι μου λέει ότι θα την ακούσουμε κι εμείς.

Ένα δώρο για τα Χριστούγεννα.

Αυτός πια δεν πιστεύει λέει.

Θα ντημάρω τα άλλα ερεθίσματα να εστιάσει μόνο στη φωτογραφία που έχει η μητέρα του πάνω στο τζάκι όταν έλαβε αυτό το κόκκινο αυτοκινητάκι που ήθελε όταν ήταν 4 ετών.
Θα κάνω ένα σούπερ γιορτινό deletion and distortion. Θα αντιληφθεί για ποιους λόγους δεν αγοράζει αυτό το σπορ αυτοκίνητο ενώ τεχνικά μπορεί να το κάνει.

Θα περάσουμε πολύ ωραία. Και με τη νέα σιλουέτα, που μου υποσχέθηκες.

Τώρα μπαίνει σπίτι, με νεύρα που ήδε τον μικρό με νέο κάμπριο.

Για πες και σε μας τι γίνεται γιατί με σπρώχνουν νέες συνάψεις…

Κλείνω τους ήχους, αφήνω μόνο το Χριστουγεννιάτικο τραγούδι.

Για λέγε, για λέγε…

Και θα ενεργοποιήσω και την περιφερειακή όραση, γνωρίζει τα βήματα, δεν πρόκειται να πέσει, ή να χτυπήσει.

Θα δει τη φωτογραφία του στο τζάκι.

Μη λες άλλα την είδε.
Έχω ένα πολύ αρμονικό λουτρό όλων των νευρώνων σαν κάτι πολύ γλυκό.

Πιάνει την κορνίζα.

Πώπω μέλι είμαστε…
Όχι το αλλάζω είμαστε τούρμπο. Νιώθω μια χορευτική διάθεση…

Βρήκε μόνος του το κίνητρο.

Κλείδωσέ το. Κλείδωσέ το

Έγινε. Ανακαλώ από Υποσυνείδητο, από το κέντρο μνήμης εκείνη την παραμονή Χριστουγέννων.

Ναι κάτι μου λέει. Αυτό το κοκτέιλ που μας εμποτίζεις το θυμάμαι…

Κι αυτός.

Νιώθω πολύ ωραία.

Κι αυτός.

Τώρα τι γίνεται;

Κουνιέμαι περίεργα. Τι μου έκανες; Κενό. Δεν έχω ξαναέρθει εδώ. Είναι καινούργιο.. Τι είναι;

New territory. Νέα αχαρτιγράφητα νερά.

Με τρομάζεις και με ενθουσιάζεις.

Κι αυτός.

Έχω νέα σύναψη.

Συνειδητοποιήσατε μαζί κάτι.

Α είναι πολύ καλά εδώ στα καινούργια. Έχω ανανεωθεί…

Άλλαξε η χημική σύσταση στο περιβάλλον, στο σύστημα.

Κι αυτός δεν είναι πια αντισυστημικός.

Ανακαλώ ακόμη κάποια σχετικά αρχεία. 18 εκατομμύρια περίπου με σχετικό συνοδόσυναίσθημα.

Κλείδωσε, κλείδωσε, είναι πολύ καλό αυτό που μου κάνεις.

Νευροπλαστικότητα λέγεται.
Δε θέλω να το μάθω, να το ζω θέλω…
Κάτι άλλο γίνεται, τι γίνεται;; Έχουμε πυροτεχνήματα. Κανονικό πάρτι.

Άλλαξε τη στρατηγική του…

Μα χάσαμε τόσα Χριστούγεννα.

No failure, only feedback…

Feedward, πάμε μπροστά… Έχουμε ελαστικότητα και χαρούμενες νέες συνάψεις.
Όμως κάτι γίνεται, τι γίνεται…
Ανεβαίνουν παλμοί, αλλά αλλιώς, όχι όπως πριν..

Φεύγει, κινείται. Μιλάει και στο τηλέφωνο του, πηγαίνει να αγοράσει το σπορ αυτοκίνητο.

Νιώθω…… νιώθω….. μμμμ…. δεν ξέρω πως να το πω.

Δεν έχουμε λέξη. Δεν έχουμε προηγούμενη εμπειρία ίδια, δεν έχουμε λέξη.

Να φτιάξεις μία.

Καλώ γλωσσικό κέντρο και κέντρο έκφρασης.

Και Φαντασία.

Υποσυνείδητο. Έχει πολύ υλικό.

Ενθουσιάζεται τώρα στην ιδέα, να έχει και να οδηγεί ένα σπορ αυτοκίνητο, καθώς αυτό τον κάνει να νιώθει παιδί, δυνατός και βρίσκει πως τίποτα δεν είναι αδύνατο, αρκεί να το ζητήσεις από το σύστημα σου να στο δώσει σε διαδρομή.

Παλιά τι λάθος κάναμε; Να μου το πεις, μη με στείλεις εκεί… δεν πάω πουθενά, πουθενά, εδώ θα μείνω.

Είναι εθιστικό.

Μεταξύ μας και το άλλο το πράσινο το τοξικό ήταν.

Σωστά. Και δεν ξέραμε και γιατί συνέβαινε…

Μέχρι πριν λίγο έλεγε στον εαυτό του πως πρέπει να πάρει ένα σπορ αυτοκίνητο για να μην είναι κατώτερος από τον αδερφό του.

Αχ μη μου το θυμίζεις… Γίνομαι σαν γραμμή καλικαντζάρου.

Τώρα είναι στο κέντρο της απόφασής του και είμαστε όλοι σε μια ευθεία, ευθυγραμμισμένοι. Όλοι στο ίδιο τέμπο.

Αυτό το καινούργιο το λαστιχωτό θα μου το ξανακάνεις;

Μα είπαμε, είναι εθιστικό.

Είναι αλλιώς.

Βρήκες λέξη;

Είναι Ιδεούγεννα. Γεννιούνται νέες ιδέες, νέες συνάψεις, νέες συμπεριφορές.

Μαριάννα Αντωνακάκη