Ένα Σύμπαν Αστροκύτταρα

Μεγαλώνοντας ανησυχούμε για τη μυική χαλάρωση, τις ρυτίδες ίσως στο δέρμα, τη χολυστερίνη, την πίεση και τα αρθριτικά.

Θυμόμαστε να πιάσουμε τα λάστιχα να κάνουμε γυμναστική, να βάλουμε έξτρα κρέμες και λοσιόν, να περιορίσουμε τους υδατάνθρακες και να ανέβουμε μιάμιση φορά τη σκάλα κλείνοντας ίσως το μάτι με νόημα σε όσους παίρνουν το ασανσέρ.
Η όλη διαδικασία θυμίζει το να δεις μια μουτζούρα στο μάγουλο και να τρίβεις με μανία τον καθρέφτη αντί να σκουπίσεις το μάγουλο σου.

Η πλαστικότητα είναι ένα φαινόμενο σε φθίνουσα πορεία στον ανθρώπινο εγκέφαλο και αυτό θέλει κάποια παραπάνω διερεύνιση σε σχέση ίσως με τη φθίνουσα πόρεια της ελαστικότητας στο δέρμα. Η εγκεφαλική πλαστικότητα συνδέεται με την ευελιξία, που έχουμε ως όντα συμπεριφορικά και σκεπτόμενα και, η πλαστικότητα συνδέεται με τα εγκεφαλικά μας Αστροκύτταρα.

από τη Μαριάννα Αντωνακάκη

Ως μωρά έχουμε όλα τα καλά κι ας μην τα θυμόμαστε κι ας βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε και να τρέξουμε πιο γρήγορα από το χρόνο. Κι ας το ξεχνάμε μέχρι να έρθει μια αφορμή να αρχίσουμε να αναπολούμε.
Όταν γεννιόμαστε, οι εγκέφαλοί μας έχουν μεγάλη ευελιξία. Τόση ευελιξία που ο πιο χαρισματικός γίογκι δίπλα τους μοιάζει μπετόν μεγαλούπολης.

Πραγματικά.
Έχοντας αυτήν την ευελιξία να αναπτυχθεί και να αλλάξει ο εγκάφαλός μας αποκτά το ταλέντο να προσαρμόζεται στις νέες εμπειρίες και να οργανώνει το διασυνδετικό δίκτυο των νευρικών κυκλωμάτων. Φυσικά, ευέλικτα, άκοπα, χορευτικά. Καθώς μεγαλώνουμε, η ποιότητα αυτή, που ονομάζεται «πλαστικότητα», μειώνεται.

Αν ήδη έχετε σηκώσει το κεφάλι και κάνετε μορφασμούς αποδοχής και συγκατάβασης, με βλέμμα ονειροπόλο προς τον ουρανό και τα άστρα, ορμώμενοι από κάποια εσωτερική σοφία είστε στο σωστό ετυμολογικό δρόμο, καθώς ο σοφός κυβερνά τα άστρα του, ή σύμφωνα με τις Νευροεπιστήμες, κυβερνά τα αστροκύτταρά του.

Σύμφωνα με μια ολόφρεσκια επιστημονική δημοσίευση από τη Νευροεπιστημονική Κοινότητα τα αστροκύτταρα είναι παρατεταμένα –όπως αποκαλούνται- κύτταρα που υποστηρίζουν τον εγκέφαλο.
Ο κύριος ρόλος τους είναι να βοηθούν στην πλαστικότητα του εγκεφάλου κι αυτός είναι ένας ρόλος των αστροκυττάρων που δεν ήταν γνωστός μέχρι τώρα. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να δείχνουν τρόπους για την αποκατάσταση συνδέσεων που έχουν χαθεί λόγω γήρανσης ή τραυματισμού ακόμη, ενώ ξεκάθαρα δίνουν κλωτσιά στην αειθαλή διαπίστωση, πως δεν αλλάζουν οι άνθρωποι…

Η τράπουλα ξαναμοιράζεται και μάλιστα με έξτρα άσσους των υπαρχόντων 4.
Η Νευρεπιστήμη αποδεικνύει πως τεχνικά, από πλευράς υποδομής υπάρχει μια μεγαλειώδης και πάνσοφη στρουκτούρα, που κάνει τον εγκέφαλο καινούργιο και απαστράποντα στο πιτς φυτίλι.

Ένα από τα εξ’αίματος τέκνα της Νευροεπιστήμης, που γεννήθε με εκείνη ως έναν γονιό και την έρευνα ως άλλο γονιό, ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός, διαθέτει μια σειρά από τεχνικές κι εργαλεία που ευνοούν την αλλαγή και την εγκεφαλική πλαστικότητα αφενός και, παράλληλα δερευνούν, εκτιμούν και καλιμπράρουν τις δονήσεις που ίσως αυτές οι αλλαγές επιφέρουν στο περιβάλλον του ανθρώπου που τις υλοποιεί με πλείστο σεβασμό προς κάθε παράμετρο.
Κοινώς αλλαγές, ελαστικές, ευέλικτες, προσωποποιημένες όχι της οκάς και κυρίως αντισεισμικής προστασίας.

Πολύ καλά ως εδώ. Και τι φταίει που στη ζωή μας κάποιες φορές εμείς και οι άλλοι πέφτουμε στη λούπα, αυτή που στροβυλίζει το ίδιο και το ίδιο pattern, νυν και αει κι εις τους αιώνες των αιώνων χωρίς αμήν;

Οι επιστημονικοί κύκλοι με όλο το κύρος, που φέρουν αποδεικνύουν ότι αυτό γίνεται. Το NLP εδώ και 40 χρόνια έχει ομοίως αποδείξει και ότι γίνεται αλλά και εξηγεί, εκπαιδεύει και επικοινωνεί με εξωστρέφεια τις τεχνικές και τα εργαλεία με τα οποία αυτές οι αλλαγές γίνονται.

Τελικά όμως ποιο είναι το Μυστικοσυστατικό σε αυτήν τη Μυστικοσυστατικόσουπα των συμπεριφορών που δε δένει;
Η πρόθεση. Η επιθυμία. Η ιδιοσυγκρασία. Το εσώτερο παιχνίδι.

Αυτό το εκλαϊκευμένα ειπωμένο, όποιος ψάχνει βρίσκει, είναι η διαφορά που κάνει τη διαφορά. Είναι ο λόγος που κάθε πρόγραμμα, τεχνική και επιστημονικό εργαλείο του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού, βασισμένο στα πονήματα των Νευροεπιστημών από το 1975 και στη Νευροπλαστικότητα του ανθρωπίνου εγκεφάλου, μπορεί να εκκινήσει ένα θαύμα αλλαγής με την απαράβατη προϋπόθεση πως ο ενδιαφερόμενος θέλει. Με το ζόρι δε γίνεται ούτε παντρειά, ούτε αλλαγή.

Η ελευθερία στη βούληση, δεν είναι μια βιβλική ρήση απλά. Η αυτοκυριαρχία και η επιλογή δεν είναι μια κουβέντα απλά. Η περιέργεια δεν είναι μια φαεινή ιδέα απλά. Για να επέλθει η ίαση, προεπιβάλλεται η συναίνεση. Για να υπάρξει η συναίνεση, πρέπει να έχει ενεργοποιηθεί η περιέργεια και η πίστη σε αυτήν. Στην εσωτερική ασίγαστη επιθυμία για ανακάλυψη. Η περιέργεια στα σπλάχνα της κυοφορεί τη ελπίδα, τη λύση, τη δημιουργία. Φτιάχνει αυτό που δεν υπάρχει. Πάει τη γραμμή εκεί που λαχταρά το μολύβι και ίσως το χέρι δε φτάνει.

Κι αν δε σχεδιάσει λύση, αν σχεδιάσει ένα νέο προφίλ του προβλήματος που πάει πιο κοντά στη λύση… Μην ξεχνιώμαστε: No failure only feedback.
Ας είμαστε περίεργοι, διότι λάμπουν τα αστροκύτταρά στο εγλεφαλικό στερέωμα.