210 62 33 450
Το άρθρο περιέχει τοποθέτηση Brands.
Ξεκάθαρα και ανερυθρίαστα.
από τη Μαριάννα Αντωνακάκη
NLP Master P & Founder of NowLetsPlay®
Η Coco Chanel, του γνωστού οίκου, πολύ πριν τη λαίλαπα των φτηνιάρικων απομιμήσεων, πολύ πριν από τη βιομηχανοποίηση του ενδύματος και των αξεσουάρ, πολύ πριν το κοινό νόμισμα, την παγκοσμιοποίηση, το internet, τα social media και τα e-shop έχει προβλέψει τη μοίρα των αυθεντικών γιατί ακριβώς το είχε ζήσει στο πετσί της.
«Αν είσαι το πρωτότυπο, ετοιμάσου να σε αντιγράψουν» Λόγια της ίδιας όχι δικά μου.
Από τότε, σαφώς και πριν από τότε, έχει χυθεί πολύ μελάνι και πολύ περισσότερο δάκρυ, αναφορικά με τα πνευματικά δικαιώματα, την πνευματική ιδιοκτησία, το έργο ενός δημιουργού. Κάπως έτσι εμφανίστηκαν στην πορεία μικρά ανεκτίμητα σύμβολα όπως αυτό ® περί του οριτζινάλιτι, ή ©αυτό περί δικαιωμάτων χρήσης και επανάχρησης και ετούτο™ σε ότι αφορά το σήμα κατατεθέν φυσικά.
Όπως συμβαίνει στη ζωή γενικά έτσι και στη Δημιουργία, πρώτα σε κλέβουν και μετά βάζεις το σωστό συναγερμό.
Μεγάλα έργα αμφισβητώνται για την πατρότητά τους, εφευρεύσεις άλλων έχουν καρπωθεί από άλλους, έρευνες ετών μακαρίζουν λάθος επιστήμονες και η λίστα μακρά.
Πολλοί ίσως ευαγγελίζονται τα παλιά καλά χρόνια που το τηλέφωνο είχε καλώδιο, το χρήμα το έπιανες στην τσέπη και σε ρωτούσαν τι κάνεις κι όχι που είσαι…
Η σύγχρονη εποχή, όμως, έφερε και θετικά, μαζί με την υπερ-ψηφιοποίηση και τη δημόσια έκθεση. Είναι κάπως πιο εύκολο να προφυλάξεις τα πονήματά σου και κάπως πιο δύσκολο να κρυφτείς. Το ψηφιακό αποτύπωμα μένει για πάντα, μια ηλεκτρονική ρετσινιά που τζογάρει την υστεροφημία σου, υπάρχουν πια ανοιχτά website, που ελέγχουν αν είναι κλόπυ ένα κείμενο ή μια δημοσίευση και ο δημόσιος διάλογος είναι ακόμη πιο ανοιχτός για να δημιουργήσει τουλάχιστον ερωτηματικά.
Η Google εκτός από μυαλό τείνει να αποκτήσει και ψυχή καθώς οι εκεί φωστήρες σχεδιάζουν μηχανές και φίλτρα που περνάνε από γενιές 14 μια δημοσίευση, μια δημόσια δήλωση ένα hashtag και οι πληροφορίες διασταυρώνονται συνεχώς περί πολλών και περί της αληθείας τους…
Στις γειτονιές της Αμερικής που υπάρχει μουσική κουλτούρα, ακόμη κι οι μουσικές του δρόμου έχουν κάτι να πουν. Το ραπ και το χιπ χοπ, που ξεκίνησαν από τα γκέτο του Μπρονξ μιλούσαν για βία, πόνο, ουσίες και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έστησαν μια κουλτούρα. Έβαλαν τις νόρμες. Δεν ήταν κάτι διαφορετικό από ένα μελωδικό story telling, με οποίο αρέσκεται ή δυσαρεστείται κανείς να ακούει, αλλά είναι ένα κομμάτι της σύγχρονης ιστορικής και κοινωνικής ανάλυσης της καρδιάς των ΗΠΑ.
Το χρήμα στα χέρια των χιπχοπάδων ήταν κάποιες φορές βρώμικο, μαύρο και περνούσε κι από οδούς ελάχιστα ιδανικές. Υπήρχαν όμως άγραφοι νόμοι τότε. Μπορεί οι συμμορίες να σκοτώνονταν κυριολεκτικά αλλά ήταν μεγάλη ατίμωση κάποιος να κλέψει στίχο. Σε εποχές που δε μπορούσες να το σαζαμάρεις η παραμικρή ομοιότητα ήταν ντροπή.
Στην πορεία κάποιων ράπερ προς την κορυφή επένδυσαν μεγάλες φίρμες.
Άλλωστε η μόδα είχε πάντα μια σχέση μίσους πάθους με τη μουσική και δη αυτού του τύπου. Κάποιοι δημιουργικοί διευθυντές σε οίκους πολύ μεγάλους κι ιστορικούς, είδαν μακριά. Προτίμησαν να έρθουν σε ευθεία κόντρα με την παλιά τάξη πραγμάτων του brand και να συνάψουν συμμαχία με ράπερ, που στην κυριολεξία βγήκαν από το πεζοδρόμιο, από το να γυρίσουν την πλάτη για λόγους γοήτρου. Ακριβά ρούχα, παπούτσια, κοσμήματα και ρολόγια, με όσο πιο εξόφθαλμη εκφορά φιγουράριζαν πάνω τους λίγο πριν ακολουθήσουν αυτοκίνητα εκατομμυρίων και σαμπάνιες χρονολογημένες.
Αυτό που είδαν αυτοί που αποφάσισαν να τους στέλνουν δώρα πανάκριβα ρούχα και ρολόγια ήταν ένα απλό και ισοπεδωτικό δίπολο. Ότι δε θα είναι μαζί τους θα είναι εναντίον τους. Αν οι αυθεντικές μάρκες δεν έβγαζαν και ρούχα γιαυτούς σε εποχές ισχνών αγελάδων, ίσως να μην είχαν μέλλον. Το σημαντικό δεν είναι ούτε το τι φορά ένας δισεκατομμυριούχος ράπερ, ούτε αν η μουσική του είναι καλή, ούτε αν υπάρχει λογική στο πόσα βγάζει εκείνος σε σχέση με έναν γιατρό, που μπορεί να σώσει τη ζωή και στον ίδιο το ράπερ της ιστορίας.
Αυτό που υπήρξε η λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά περί αυθεντικότητας ήταν πως αν η κλασική μόδα δεν άνοιγε τις πόρτες της, ο κίνδυνος δε θα ήταν να πάνε σε άλλα σύγχρονα brands -καθώς πήγαν κιόλας όσοι δε δημιούργησαν τα δικά τους- αλλά θα ήταν να πάνε στις αντιγραφές.
Η αληθινή απειλή, κοντολογοίς για μια μεγάλη και κλασική μάρκα δεν είναι ο ανταγωνισμός, είναι οι μαϊμούδες. Και μάλιστα οι καλοαντιγραμμένες…
Ακριβώς όπως συμβαίνει με κάποιον ή κάποια που κρατάει μαϊμού τσάντα και εμφανίζεται δίπλα κάποιος ή κάποια με την ορίτζιναλ, το ίδιο και σε σοβαρότερη έκταση συμβαίνει όταν πρόκειται για μαϊμού επαγγελματίες. Δε θα γράψω ερασιτέχνες διότι όπως γνωρίζουμε οι λέξεις έχουν έννοια και βάρυτητα.
Υπάρχουν μυθικής επιτυχίας προϊόντα κι υπηρεσίες που έχουν σπάσει το φράγμα του να προσδιορίζονται με περγαμηνές στην κατηγορία τους κι έχουν γίνει η ίδια η κατηγορία καθαυτή.
Μην πάμε μακριά, πράγματα που τα ξέρουμε όλοι. Λέμε λανθασμένα Σαμπάνια, οποιοδήποτε αφρώδες κρασί όταν Σαμπάνια είναι μόνο μιας ποικιλίας λευκό κρασί που παράγεται στην ομώνυμη περιοχή της Καμπανίας και αποτελεί κατοχυρωμένη ονομασία προέλευσης. Το ίδιο είναι για τη φέτα… δεν είναι φέτα κάθε λευκό τυρί. Ούτε νες κάθε στιγμιαίος καφές και η λίστα μακρά…
Το NLP έγινε της μόδας. Αργά ή γρήγορα. Καλώς ή όχι καλώς. Αν κάποτε ετίθετο η ερώτηση ποιος ξέρει τι είναι το NLP, τώρα τίθεται η ερώτηση ποιος φορέας σας πιστοποίησε αν είστε από κάπου πιστοποιημένος…
Δεν είναι όλα ΝLP… και γιατί να είναι άλλωστε.
Δεν αποτελούν όλα τα συστήματα NLP και σαφώς, σαφέστατα, υφίστανται εξαιρετικά προγράμματα, μέθοδοι, προσεγγίσεις, επιστήμες και τεχνικές.
Το ζήτημα δεν είναι να σταθεί το Gucci store στον ίδιο δρόμο με τη Boutique της Ferragamo και της Louis Vuitton. Αντιθέτως αυτή είναι η άμιλλα της μόδας. Είναι ο ωραίος δρόμος με τα ωραία μαγαζιά… Όπου όλοι κερδίζουν.
Σε αυτόν το δρόμο συνήθως -και ευκόλως εννούμενο το γιατί- δε θα σταθεί ο κυριούλης με τις μαϊμούδες στρωμένες σε μαύρες σακούλες… Επίσης και πιο σημαντικό δε θα νοικιάσει κι ο «και καλά» δημιουργός ίδιας μπότας που θα έχει ένα σχετικό σηματάκι και ένα παραπλήσιο σχηματάκι.
Τα αληθινά πράγματα έχουν ένα εκτόπισμα. Είναι η αλήθεια τους. Η διαδρομή τους. Η ιστορία τους. Φρονώ πως πολλές κυρίες επιλογής δοθείσης θα πάρουν μια αυθεντική τσάντα, ή μια που θα είναι αυθεντικό πόνημα ενός άλλου δημιουργού. Φρονώ επίσης πως πολλοί κύριοι έχουν επίγνωση του μαϊμού ανταλλακτικού στο αυτοκίνητό τους.
Όταν κάτι αφορά τη σωματική μας υγεία ή την ψυχική μας ισορροπία ποιος μηχανισμός είναι εκείνος που μας πάει στο «κάτι σα γιατρό» ή «κάτι σαν παυσίπονο», ή «κάτι σαν ψυχοθεραπευτή»;
Άγνοια θα πει κάποιος …. Κινδύνου, θα συμπληρώσω με άναληψη της ευθύνης μου.
Υπάρχουν πολλές τεχνικές, μέθοδοι, προσεγγίσεις, επιστήμες με στόχο την προσωπική ή την επαγγελματική ανάπτυξη. Υπάρχουν επαγγελματίες κι ερασιτέχνες. Υπάρχουν και οι μαϊμούδες επαγγελματίες. Φτιάχνουν ιδιότητες, τίτλους και περγαμηνές.
Έχουν κοινές συμπεριφορές με τους πωλούντες μαϊμούδες τσάντες και συνήθως όλο το παιχνίδι πέραν της φαμφάρας παίζεται στην τιμή.
Είναι φτηνοί. Η διαφορά όμως δεν παίζεται στην τιμή αλλά στην αξία.
Τιμή είναι τι δίνουμε. Αξία είναι τι παίρνουμε.
Υπάρχει internet. Μηχανές αναζήτησης. Ανοιχτή αγορά.
Ημερολογιακά είμαστε λίγες μέρες πριν από το 1ο Off Campus Full Faculty Trainers Training με σύσσωμη την ομάδα του NLP University California Santa Cruz, που θα διεξαχθεί στην Κρήτη ως affiliated Academic Project με την nlpgreece® και την NLPinCrete.
Στο training υπάρχουν δυο από τους ζωντανούς θρύλους του NLP, Judith DeLozier και ο Robert Dilts. Θα μπορούσε κάποιος να τελειώσει όλα τα αποθέματα μελάνης του πλανήτη μιλώντας για κείνους.
Θα σταθώ με απεριόριστο σεβασμό σε ένα: στην ενωτική τους υπεροχή. Τόσο το Πανεπιστήμιο όσο κι οι ίδιοι προάγουν το community, το μαζί, τη συλλογική ευφυία. Μιλούν με τιμή για τους ιδρυτές. Μιλούν μετά τιμής για Σπουδαίους Shapers του συστήματος, Developers, Modelers, που κάνουν αντίστοιχες εκπαιδεύσεις και δίνουν ξακουστές πιστοποιήσεις σε όλον τον Κόσμο.
Ενώ το NLP πριν από 45 χρόνια ξεκίνησε να ενώσει τους ανθρώπους μελετώντας το μεγάλο κοινό που μας ενώνει μετά από τη ζωή και το θάνατο, την ίδια την ανθρώπινη συμπεριφορά, οι ιδρυτές του εστιάζοντας στη μελέτη και στην έρευνα άφησαν ακάλυπτο το σύστημα ως προς την κατοχύρωση του. Πέρασαν χρόνια, πολλά δικαστήρια και 4 γενιές εξειδικεύσεων. Πρακτικά, όσα κι αν τους χώρισαν υπάρχει και θα υπάρχει πάντα κάτι που θα τους ενώνει και θα συσπειρώνει και τις νέες γενιές: Η αυθεντικότητα του επιστημονικού συστήματος NLP.
Λίγο NLP ή πολύ NLP, ένα workshop ή ένα βιβλίο, ένα certification ή όλα, η πιστή εφαρμογή ή η εξέλιξη κι η εξειδίκευση, ό,τι και αν επιλέξετε, ακόμη και μια απλή γευστική δοκιμή, κάντε το σωστά. Πάρτε το αυθεντικό, εκπαιδευτείτε από σοβαρούς επαγγελματίες. πιστοποιηθείτε από έγκριτους φορείς.
Πριν από πολλά-πολλά χρονιά, σε ένα επαγγελματικό κάλεσμα στο πιο ξακουστό και μισελενάτο εστιατόριο στην Αθήνα, ένας chocolate master μας μυούσε στα άδυτα της Valrhôna, της απόλυτα Grand Cru σοκολάτας στον κόσμο. Η συγκεκριμένη μάρκα, έχει ιδιόκτητες φυτείες και εκπαιδεύει κάθε επαγγελματία που υπάρχει στη διαδρομή της παραγωγής, από τους αγρότες που περιποιούνται τα κακαόδενδρα μέχρι τους ζαχαροπλάστες και τους πωλητές των τελικών προϊόντων.
Δεν τους αφορά να είναι οι καλύτεροι, καθώς είναι, τους αφορά να συνυπάρχουν με τους καλύτερους.
Αφελώς ρώτησα τον Chocolate Master, πώς είναι δυνατόν να ξέρω αν το γλυκό που μου σερβίρουν ακόμη και σε ένα ακριβό και περίφημο εστιατόριο είναι φτιαγμένο με τη δική τους σοκολάτα.
Τότε δεν ήμουν σε θέση να κατανοήσω την απάντηση, αλλά είμαι σίγουρη πως τώρα μπορείτε κι εσείς όλοι μαζί με μένα:
«εσείς ίσως δε μπορείτε να το ξέρετε.» είπε «Οι γευστικοί σας καλύκες όμως μετά από σήμερα, θα μπορούν, γιατί έχουν μνήμη».