Μήπως Είμαι Εργασιομανής;

Η εργασιομανία συχνά είναι μεταμφιεσμένη ως αφοσίωση ή φιλοδοξία  Επίσης, συχνά, τείνουμε να τη συγχέουμε με τη σκληρή εργασία που, όχι μόνο εκτιμάται, αλλά για πολλούς ανθρώπους αποτελεί το μόνο μέσο για να έχουν πρόσβαση σε μία καλή ζωή. Η εργασιομανία – ως ψυχαναγκαστική ανάγκη για υπερβολική εργασία  – συνίσταται σε μια ανθυγιεινή εμμονή με την εργασία που διαταράσσει τις προσωπικές σχέσεις και τη συνολική ευημερία. Σε αντίθεση με την παραγωγικότητα, που επικεντρώνεται στην αποτελεσματικότητα και την επίτευξη των στόχων με παράλληλη διατήρηση της ισορροπίας, η εργασιομανία έχει τις ρίζες της σε ψυχολογικές και νευρολογικές δυσλειτουργίες που μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την ψυχική και σωματική υγεία. 

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα διερευνήσουμε το υπόβαθρο της εργασιομανίας, τις επιπτώσεις της σε διάφορες πτυχές της ζωής μας και τον μετασχηματιστικό ρόλο του Νευρογλωσσικού Προγραμματισμού (NLP) στην αντιμετώπιση της.

Εργασιομανία vs Παραγωγικότητα: Κατανοώντας τις Διαφορές

Η εργασιομανία δε συνίσταται απλώς σε πολύωρη εργασία ή επιδίωξη της επαγγελματικής ανέλιξης. Περιλαμβάνει μια εμμονική σχέση με την εργασία που δύναται να διαταράξει ανεπανόρθωτα την προσωπική ζωή. Σε αντίθεση με την παραγωγικότητα, η οποία δίνει έμφαση στον έξυπνο προγραμματισμό και τη διαχείριση ενέργειας, η εργασιομανία οδηγεί συχνά σε μειωμένη αποδοτικότητα λόγω εξουθένωσης και άγχους.

Διάφοροι παράγοντες διαφοροποιούν την εργασιομανία από τις υγιείς εργασιακές συνήθειες:

> Εσωτερικά κίνητρα έναντι του καταναγκασμού: Τα παραγωγικά άτομα καθοδηγούνται από στόχους και εσωτερική ικανοποίηση. Οι εργασιομανείς, ωστόσο, συχνά αισθάνονται εξαναγκασμένοι να εργαστούν και καθοδηγούνται από τον φόβο. 

> Εστίαση στα αποτελέσματα έναντι της διαδικασίας: Η παραγωγικότητα δίνει έμφαση στα αποτελέσματα, ενώ οι εργασιομανείς εστιάζουν υπερβολικά στην πράξη της εργασίας, παραμελώντας συχνά τα αποτελέσματα.

> Ισορροπία έναντι ανισορροπίας: Τα παραγωγικά άτομα διατηρούν όρια μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής. Οι εργασιομανείς θολώνουν αυτές τις γραμμές, με αποτέλεσμα τη συναισθηματική και σωματική εξάντληση.

Τα Ψυχολογικά Αίτια της Εργασιομανίας

1. Ο φόβος της ανεπάρκειας

Πολλοί εργασιομανείς καθοδηγούνται από έναν βαθιά ριζωμένο φόβο ότι δεν είναι «αρκετά καλοί». Αυτό μπορεί να προέρχεται από παιδικές εμπειρίες όπου δόθηκε υπερβολική έμφαση στην επίτευξη ή η αγάπη και η φροντίδα σχετίζονταν με την απόδοση. Τα άτομα αυτά μπορεί να εσωτερικεύσουν την πεποίθηση ότι η αξία τους συνδέεται με την παραγωγικότητά τους.

2. Αποφυγή συναισθηματικών προβλημάτων

Η αποφυγή αποτελεί έναν από τους πιο συνήθεις μηχανισμούς άμυνας. Η εργασιομανία μπορεί να χρησιμεύσει ως διαφυγή από άλυτο συναισθηματικό πόνο, όπως τραύμα, θλίψη ή άγχος. Αντί να αντιμετωπίσουν τα δυσάρεστα συναισθήματα, τα άτομα μπορεί να το ρίχνουν στη δουλειά για να αποσπάσουν την προσοχή τους από την ταραχή που συντελείται μέσα τους.

3. Τελειομανία

Οι τελειομανείς συχνά γίνονται εργασιομανείς, πιστεύοντας ότι οτιδήποτε λιγότερο από το άψογο είναι μη αποδεκτό. Αυτή η αδιάκοπη επιδίωξη της τελειότητας οδηγεί σε αδυναμία ανάθεσης καθηκόντων ή απομάκρυνσης από τη δουλειά, διαιωνίζοντας έναν κύκλο άγχους και υπερβολικής δέσμευσης.

4. Επιδίωξη επικύρωσης

Για ορισμένους, η εργασία γίνεται ένας τρόπος για να αναζητήσουν εξωτερική επικύρωση. Ο έπαινος από συναδέλφους ή προϊσταμένους μπορεί να ενισχύσει προσωρινά την αυτοεκτίμηση, δημιουργώντας μια εξάρτηση από την εργασία για συναισθηματική ολοκλήρωση.

5. Απώλεια της ταυτότητας

Οι εργασιομανείς συχνά συγχέουν την επαγγελματική τους επιτυχία με την αυτοεκτίμησή τους.  Μπορεί να δυσκολεύονται να ξεκουραστούν επειδή έχουν χάσει την επαφή με το ποιοι πραγματικά είναι εκτός του εργασιακού τους ρόλου.

Η Εργασιομανία και το Μοντέλο των Πέντε Παραγόντων: Ο Ρόλος του Νευρωτισμού

Το Μοντέλο των Πέντε Παραγόντων (Five Factor Model) της προσωπικότητας, γνωστό και ως «Big Five», είναι ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την κατανόηση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας. Εισήχθη από ερευνητές όπως ο Paul Costa και ο Robert McCrae, και κατηγοριοποιεί την προσωπικότητα σε πέντε διαστάσεις:

• Ανοιχτότητα στην εμπειρία
• Ευσυνειδησία
• Εξωστρέφεια
• Ευσυγκινησία
• Νευρωτισμός

Κάθε ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά αντιπροσωπεύει ένα συνεχές, με τα άτομα να παρουσιάζουν διαφορετικά επίπεδα κάθε χαρακτηριστικού. Στο πλαίσιο της εργασιομανίας, ο νευρωτισμός διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο.

Ο νευρωτισμός χαρακτηρίζεται από συναισθηματική αστάθεια, άγχος και ευπάθεια στο στρες. Έρευνες, όπως η μελέτη των Andreassen et al. (2014) που δημοσιεύθηκε στο PLOS ONE, έχουν καταδείξει ισχυρή συσχέτιση μεταξύ υψηλών επιπέδων νευρωτισμού και εργασιομανίας. Τα άτομα με υψηλό νευρωτισμό χρησιμοποιούν συχνά την εργασία ως μηχανισμό αντιμετώπισης για να διαχειριστούν την αυξημένη ευαισθησία τους στο στρες και τον φόβο της αποτυχίας. Αν και η εργασία μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση καλλιεργώντας την αίσθηση του ελέγχου, τελικά επιδεινώνει το άγχος και οδηγεί σε επαγγελματική εξουθένωση.

Η κατανόηση αυτής της σύνδεσης αναδεικνύει τη σημασία της αντιμετώπισης της συναισθηματικής ρύθμισης και της διαχείρισης του άγχους στις παρεμβάσεις για τους εργασιομανείς. Τεχνικές όπως η αναπλαισίωση και η αγκύρωση στο NLP μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με υψηλό νευρωτισμό να αναπτύξουν υγιέστερες στρατηγικές αντιμετώπισης και να μειώσουν την εξάρτηση από την εργασία για τη διαχείριση της συναισθηματικής δυσφορίας.

Η Εργασιομανία ως Ψυχική Διαταραχή

Παρόλο που δεν ταξινομείται επίσημα ως ψυχική διαταραχή σε σημαντικά διαγνωστικά εγχειρίδια όπως το DSM-5, η εργασιομανία αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως συμπεριφορικός εθισμός με σημαντικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία. Σύμφωνα με την μελέτη των Schaufeli et al. (2009), η εργασιομανία σχετίζεται σημαντικά με την επαγγελματική εξουθένωση, τη μειωμένη επαγγελματική ικανοποίηση και τις διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις. Άλλες μελέτες αποδεικνύουν την αλληλεπικάλυψή της με τις παρακάτω ψυχικές διαταραχές:

> Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ): Ο ψυχαναγκαστικός χαρακτήρας της εργασιομανίας αντανακλά εμμονικές συμπεριφορές, με αδυναμία απεμπλοκής από σκέψεις και δραστηριότητες που σχετίζονται με την εργασία.

> Κατάθλιψη και άγχος: Οι εργασιομανείς βιώνουν συχνά υψηλά επίπεδα άγχους, ως αποτέλεσμα του φόβου της αποτυχίας, και κατάθλιψη από το χρόνιο στρες και τη συναισθηματική εξάντληση.

Οι Νευρολογικές Επιπτώσεις της Εργασιομανίας

Η εργασιομανία δεν επηρεάζει μόνο την ψυχική υγεία, αλλά έχει βαθιές νευρολογικές επιπτώσεις. Το χρόνιο στρες που είναι αποτέλεσμα της υπερκόπωσης ενεργοποιεί τον άξονα υποθαλάμου-υπόφυσης-επινεφριδίων (ΥΥΑ), οδηγώντας σε:

1. Υπερενεργοποίηση της αμυγδαλής: Η αμυγδαλή, υπεύθυνη για την επεξεργασία του φόβου και των συναισθημάτων, γίνεται υπερδραστήρια, αυξάνοντας το άγχος και τη συναισθηματική αντιδραστικότητα.

2. Μειωμένη λειτουργία του προμετωπιαίου φλοιού: Το χρόνιο στρες καταστέλλει τον προμετωπιαίο φλοιό, την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη λήψη αποφάσεων, τον έλεγχο των παρορμήσεων και τη συναισθηματική ρύθμιση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κακή κρίση και δυσκολία στη διαχείριση των συναισθημάτων.

3. Νευροχημικές ανισορροπίες: Το παρατεταμένο στρες μειώνει τα επίπεδα ντοπαμίνης και σεροτονίνης, συμβάλλοντας στην κατάθλιψη, την κόπωση και την έλλειψη κινήτρων.

4. Γνωστική έκπτωση: Η επίμονη υπερκόπωση μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένιση της μνήμης και μειωμένη γνωστική ευελιξία, εμποδίζοντας την επίλυση προβλημάτων και τη δημιουργικότητα.

Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός και η Θεμελιώδης Βάση του το Modeling 

Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός (NLP) πρόκειται για ένα διεπιστημονικό σύστημα που έχει σχεδιαστεί για την κατανόηση και την αναδιάρθρωση των μοτίβων σκέψης, των συναισθηματικών αντιδράσεων και των συμπεριφορών. Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1970 και ενσωματώνει γνώσεις από την ψυχολογία, τη γλωσσολογία, τη θεωρία συστημάτων και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Το NLP δίνει έμφαση στη σύνδεση μεταξύ των νευρολογικών διεργασιών, της γλώσσας ως μεσο απόδοσης νοήματος και και των μαθημένων συμπεριφορών, με στόχο τη δημιουργία θετικών αλλαγών σε διαφόρους τομείς της ζωής. Το NLP, εστιάζει στη σχέση μεταξύ αντίληψης και δράσης, βοηθώντας τα άτομα να ξεκλειδώσουν τις δυνατότητές τους αναδιαμορφώνοντας τα νοητικά και συναισθηματικά τους πρότυπα.

Το modeling είναι μία από τις θεμελιώδεις πρακτικές του NLP και περιλαμβάνει τη χαρτογράφηση και τον εντοπισμό των διαδικασιών σκέψης, των συναισθηματικών καταστάσεων που οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές και κατ’ επεκταση και την αντιστοιχη αποτελεσματικότητά τους.  

Η διαδικασία του modeling ξεκινά με την παρατήρηση. Με βασική αρχή ότι πίσω από κάθε συμπεριφορά υπάρχει ενας αλγόριθμος αποτελούμενος από βήματα που την παράγουν, κυρίαρχο στοιχείο στο σύστημα NLP είναι ότι δεν παραμένει στην επιφάνεια, αλλά ξεκινά μελετώντας το πώς προκύπτει μια συγκεκριμένη συμπεριφορία.  Το modeling δίνει έμφαση στην εξατομίκευση. Ένα άτομο που διακατέχεται από εργασιομανία διαθέτει μια επιτυχημένη στρατηγική που τον κατευθύνει προς αυτή τη συμπεριφορά. Αυτό σημαίνει, κατ’ αντιστοιχία, ότι ο εργασιομανής διαθέτει συγκεκριμένες δεξιότητες και συγκεκριμένο τρόπο σκέψης που κατευθύνει με ακρίβεαι αυτή τη συμπεριφορά.   

Ετσι αναφορικά στην αντιμετώπιση της εργασιομανίας το σύστημα NLP, δεν εστιάζει μόνο στις εξωτερικές συνήθειες ή στην εξεύρεση λύσεων επιφανειακού επιπέδου, αλλά ξεκινά να χαρτογραφεί και να εμβαθύνει στα νοητικά σημεία και τις βαθιά ριζωμένες πεποιθήσεις που συντηρούν τις ψυχαναγκαστικές τάσεις εργασίας. Για παράδειγμα, όπως προείπαμε, η εργασιομανία συχνά προκύπτει από νοητικά πρότυπα όπως η τελειομανία, ο φόβος της ανεπάρκειας ή η ανάγκη για εξωτερική επικύρωση. Αυτά τα μοτίβα είναι βαθιά ριζωμένα και ανθεκτικά στην αλλαγή μέσω της δύναμης της θέλησης και μόνο. Το NLP προσφέρει εργαλεία για τον εντοπισμό, την αμφισβήτηση και την αναδιαμόρφωση αυτών των μοτίβων αξιοποιώντας τη σύνδεση μεταξύ των νευρολογικών διεργασιών, της γλωσιικής και νοηματικής απόδοσης και της συμπεριφοράς που παραγεται από την αλληλεπίδραση των δύο πρώτων. 

Μια άλλη όψη του modeling αφορά την παρατήρηση. άλλων. Για παράδειγμα, ένα άτομο που φαίνεται να έχει πετύχει μια υγιή ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής μπορεί να επιδεικνύει συμπεριφορές όπως:

• Να θέτει σαφή όρια μεταξύ εργασίας και ελεύθερου χρόνου.
• Να μην αναλαμβάνει περισσότερες αρμοδιότητες από αυτές που μπορεί να διεκπεραιώσει και να μοιράζεται τα καθήκοντα με τους συναδέλφους του. 
• Να προτεραιοποιεί την αυτοφροντίδα μέσω της άσκησης, της χαλάρωσης ή των χόμπι.

Αυτό που είναι σημαντικό, ωστόσο, στο modeling, είναι η αποκάλυψη των νοητικών στρατηγικών και πεποιθήσεων που διέπουν τις συμπεριφορές και η ανταλλαγή. Για παράδειγμα, το άτομο μπορεί να πιστεύει: «Μπορώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό στην εργασία μου μόνο αν φροντίσω πρώτα την ψυχική υγεία και ευεξία μου». Αυτή η πεποίθηση μπορεί στη συνέχεια να εσωτερικευτεί και να προσαρμοστεί από τον εργασιομανή για να καθοδηγήσει σε νέες συνήθειες.

Τρεις Στρατηγικές του NLP για την Αντιμετώπιση της Εργασιομανίας

1.Strategies

Πρόκειται για βασική τεχνική διερεύνησης των δομικών στοιχείων που κατευθύνουν προς μία συμπεριφορά. Σημεία που λαμβάνονται υπόψη και διερευνώνται μεταξύ άλλων είναι: 

• οι συνθήκες οι οποίες ισχύουν και συντρέχουν και ευνοούν την αβίαστη εκδήλωση αυτής της συμπεριφοράς
• οι ειδικοι μηχανισμοί και ικανότητες που ισχύουν και στηρίζουν την εκδήλωση της, για παράδειγμα η δεξιότητα να εμμένει το μυαλό ακούραστα στη επαγγελματική λίστα
• το τι θεωρείται σημαντικό από το κάθε άτομο και η διερεύνηση των αναγκών και πεποιθήσεων που διέπουν το σκεπτικό του

Στόχος των strategies είναι να χαρτογραφηθούν, να εντοπιστούν και να αναδειχθούν τα εξατομικευμένα στοιχεία τα οποία θα δώσουν τα εναύσματα σχεδιασμού της κατάλληλης προσέγγισης.

2. Meta-Model 

Η συγκεκριμένη τεχνική NLP βασίζεται στη γλώσσα και επικεντρώνεται στον εντοπισμό και την αμφισβήτηση των στρεβλώσεων της σκέψης. Η μέθοδος αυτή βοηθά στην αποκάλυψη παραδοχών και πεποιθήσεων που διαιωνίζουν τις δυσλειτουργικές τάσεις, στη συγκεκριμένη περίπτωση την εργασιομανία.

Το meta model προϋποθέτει να τεθούν ακριβείς ερωτήσεις για την αμφισβήτηση των περιοριστικών πεποιθήσεων και την αποκάλυψη βαθύτερων αληθειών. Πρόκειται για μία μέθοδο πολύ συναφή με τη διαλεκτική του Σωκράτη που ενθαρρύνει την αυτοεξέταση και την κριτική σκέψη για να καταρρίψει αβάσιμες πεποιθήσεις και να προωθήσει μεγαλύτερη σαφήνεια.

Για παράδειγμα, ένας εργασιομανής μπορεί να έχει την εξής πεποίθηση: «Αν δεν κάνω υπερωρίες, είμαι τεμπέλης». Κατά τη διαδικασία του meta model καλείται μέσα από ερωτήσεις να την αμφισβητήσει ανοιχτά: 

«Τι εννοείς τεμπέλης; Μπορείς να το ορίσεις με σαφήνεια;»

«Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η υπερωριακή εργασία καθορίζει την αξία σου;»

«Τι θα συνέβαινε αν δε δούλευες υπερωρίες;»

Απαντώντας σε τέτοιου τύπου ερωτήσεις ουσιαστικά αποκαλύπτονται οι ασυνέπειες ή οι υπερβολές στη σκέψη κάποιου. Αυτή η διαδικασία προάγει την αυτογνωσία και ανοίγει την πόρτα σε εναλλακτικές, υγιέστερες προοπτικές. Για παράδειγμα, ο εργασιομανής μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι η πραγματοποίηση διαλειμμάτων θα μπορούσε να βελτιώσει την εστίαση και την απόδοση του.

3. Time Line Therapy (TLT)

Η Time Line Therapy (TLT), η οποία αναπτύχθηκε από τους δημιουργούς του συστήματος NLP και εν συνεχεία εξελίχθηκε από τους Tad James και Wyatt Woodsmall σε αυτό που είναι σήμερα, βοηθά τα άτομα να επανεξετάσουν και να επαναπροσδιορίσουν τις εμπειρίες του παρελθόντος αποδυναμώνοντας αρνητικά φορτισμένα συναισθήματα και σκέψεις που δημιουργούν περιορισμούς  που συνδέονται με την δυσλειτουργική συμπεριφορά.  

Ας φανταστούμε τη χρονογραμμή ως μια σιδηροδρομική γραμμή με βασικές στάσεις που αντιπροσωπεύουν κομβικά γεγονότα της ζωής. Επισκεπτόμενα αυτές τις «στάσεις», τα άτομα μπορούν να αναλύσουν και να αναδιαμορφώσουν τις συναισθηματικές τους αντιδράσεις σε αυτές τις κρίσιμες εμπειρίες. 

Στην περίπτωση εργασιομανίας, για παράδειγμα, ένα άτομο – που  έχουμε εντοπίσει με τη διερευνητική διαδικασία – ότι έχει εσωτερικεύσει το μήνυμα «Είσαι πολύτιμος μόνο όταν εργάζεσα ισκληρά» ή « η χαλάρωση είναι τεμπελιά» , ατά την παιδική του ηλικία μπορεί να επανεξετάσει μια «στάση» στην πορεία του, όπου διαμορφώθηκε μια τέτοια πεποίθηση. Επίσης μια τάση εργασιομανίας μπορεί να είναι συνδεδεμένη με τραυματική εμπειρία στον εργασιακό χώρο που έχει επηρεάσει βαθιά τις πεποιθήσεις του ατόμου. Για παράδειγμα ένας προϊστάμενος ελέγχει υπερβολικά και συχνά το έργο και την απόδοση της ομάδας του, ή υπαρχει συνεχής κριτική ή ο υπερβολικός φόρτος εργασίας. Αυτά τα γεγονότα μπορεί να αφήσουν βαθιά συναισθηματικά σημάδια, διαμορφώνοντας αρνητικές πεποιθήσεις σχετικά με την αυτοεκτίμηση και την παραγωγικότητα, οι οποίες με τη σειρά τους ενισχύουν τις εργασιομανείς τάσεις. Εξετάζοντας τη ζωή μας μέσα από το φακό της TLT, μπορούμε να εντοπίσουμε την ακριβή στιγμή που διαμορφώθηκε ένα τέτοιο τραύμα και να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο.

Η διαδικασία ξεκινά με την χαρτογράφηση των σημαντικών γεγονότων ζωής. Το άτομο καθοδηγείται μέσα από  συγκεκριμένο τρόπο, να επανεξετάσει στιγμές που διαμόρφωσαν τις πεποιθήσεις του για την εργασία και την αυτοεκτίμηση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει αποτυχίες στις αρχές της καριέρας ή στιγμές υπερβολικής πίεσης. Μέσω της καθοδηγούμενης αναπλαισίωσης της σκέψης, μπορούν να αναθεωρήσουν και να ερμηνεύσουν και να αποδώσυον νέο νόημα στο γεγονός. Αυτή η αλλαγή προοπτικής βοηθά να σπάσει η συναισθηματική σύνδεση μεταξύ των γεγονότων του παρελθόντος και των σημερινών συμπεριφορών. Ετσι δίνεται τη δυνατότητα στα άτομα να «ξαναγράψουν» τα νοητικά τους σενάρια. Για παράδειγμα, κάποιος που εχει ταυτίσει τη χαλάρωση με την τεμπελιά μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την πεποίθηση με την εξής: «Η χαλάρωση τροφοδοτεί την παραγωγικότητα και τη δημιουργικότητά μου». 

Η εργασιομανία είναι ένα πολύπλευρο ζήτημα με ψυχολογικές και νευρολογικές καταβολές. Ενώ μπορεί να φαίνεται ότι προάγει την επιτυχία, τελικά παρακωλύει την παραγωγικότητα, δυσκολεύει τις σχέσεις, στέκεται εμπόδιο στην ευημερία και ισορροπία στη ζωή. Ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός προσφέρει ένα πλαίσιο διαδικασιών για την διερεύνηση και την αντιμετώπιση του εργασιομανίας με τον επαναπρογραμματισμό περιοριστικών πεποιθήσεων, την επούλωση συναισθηματικών πληγών και την καλλιέργεια πιο υγιών εργασιακών συνηθειών. 

Επιπλέον, το NLP δίνει έμφαση στην ατομικότητα της εμπειρίας κάθε ατόμου, αναγνωρίζοντας ότι αυτό που λειτουργεί για ένα άτομο μπορεί να μην λειτουργεί για ένα άλλο. Αυτό το στοιχείο του σεβασμού στην ατομικότητα,  είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση του εργασιομανίας, όπου το προσωπικό ιστορικό, η δυναμική του χώρου εργασίας και τα συναισθηματικά ερεθίσματα ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό. Επιτρέποντας στα άτομα να αποκαλύψουν τους μοναδικούς κινητήριους μοχλούς τους και να ξαναγράψουν τα νοητικά τους σενάρια, το NLP προάγει την αυτογνωσία, την ανθεκτικότητα και τις βιώσιμες εργασιακές συνήθειες.

Αν θέλετε κι εσείς να επιτύχετε μια ισορροπημένη και ικανοποιητική προσέγγιση της ζωής και της εργασίας σας, το πρόγραμμα NLP University Practitioner, μπορεί να σας εξοπλίσει με τα κατάλληλα εργαλεία για να τα καταφέρετε. Πρόκειται για μία εμβριθή, εξάμηνη εκπαίδευση στον κόσμο του NLP, μέσω της οποίας θα εξερευνήσετε εκείνες τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω που συντηρούν την εργασιομανή συμπεριφορά και θα μπορέσετε να τα μετασχηματίσετε σε πιο προσαρμοστικά πρότυπα!